español » alemán

interregno [in̩teˈrreɣno] SUST. m

interregional [in̩terrexjoˈnal] ADJ.

interrogar <g → gu> [in̩terroˈɣar] V. trans.

1. interrogar (hacer preguntas):

2. interrogar (policía):

I . interino (-a) [in̩teˈrino, -a] ADJ.

1. interino (funcionario):

interino (-a)

2. interino (plaza):

interino (-a)

3. interino POL., ECON.:

interino (-a)
Interims-

II . interino (-a) [in̩teˈrino, -a] SUST. m (f)

1. interino (suplente):

interino (-a)
(Stell)vertreter(in) m (f)

2. interino:

Referendar(in) m (f)
interino (-a) (maestro)

interrogante2 [in̩terroˈɣan̩te] SUST. m o f

1. interrogante (pregunta):

Frage f

interraíl [in̩terraˈil] SUST. m

I . internar [in̩terˈnar] V. trans.

1. internar (penetrar):

hineinbringen in +acus.
hineinführen in +acus.

2. internar:

einweisen in +acus.

3. internar MILIT.:

II . internar [in̩terˈnar] V. v. refl. internarse

2. internar (en tema):

I . interrogador(a) [in̩terroɣaˈðor(a)] ADJ.

II . interrogador(a) [in̩terroɣaˈðor(a)] SUST. m(f)

1. interrogador (que pregunta):

Fragesteller(in) m (f)

2. interrogador (policía):

interrelacionado (-a) [in̩terrelaθjoˈnaðo, -a] ADJ.

interruptor2(a) [in̩terrupˈtor(a)] ADJ.

interrelación [in̩terrelaˈθjon] SUST. f

interrogativo (-a) [in̩terroɣaˈtiβo, -a] ADJ.

1. interrogativo (mirada):

2. interrogativo LING.:

Interrogativ-

interrogación [in̩terroɣaˈθjon] SUST. f

1. interrogación (pregunta):

Frage f

2. interrogación DER.:

intercurrente [in̩terkuˈrren̩te] ADJ. MED.

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Página en Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina