Traducciones de „witness“ en el diccionario alemán » polaco

FịtnessGR <‑, sin pl. > [ˈfɪtnɛs] SUST. f, FịtneßGA SUST. f <‑, sin pl. >

Fitness

kondycja f [lub sprawność f ] fizyczna

wịtzlos ADJ.

1. witzlos (ohne Witz):

witzlos

pozbawiony [lub bez] dowcipu

2. witzlos coloq. (sinnlos):

witzlos

bezsensowny

witzlos

nadaremny

es ist witzlos, noch länger zu warten

nie ma sensu, już dłużej czekać

I . wịttern [ˈvɪtɐn] V. intr. (Tier)

wittern

węszyć

II . wịttern [ˈvɪtɐn] V. trans.

1. wittern Wild:

wittern

wywęszyć

wittern

zwęszyć

2. wittern (ahnen):

wittern

przeczuwać [form. perf. przeczuć]

wittern

zwietrzyć

wittern

zwęszyć fig coloq.

Verrat wittern

zwietrzyć zdradę

seine Chance wittern

widzieć [lub wyczuwać] nadarzającą się okazję

Morgenluft wittern a. hum.

zwietrzyć okazję

wịtzeln [ˈvɪtsəln] V. intr.

witzeln

dowcipkować

über jdn/etw witzeln

stroić sobie żarty z kogoś/czegoś

StrẹssGR <‑es, ‑e> [ʃtrɛs] SUST. meist sing, StrẹßGA SUST. m <‑sses, ‑sse> meist sing

Stress

stres m

[voll] im Stress sein coloq.

być w stresie

unter Stress stehen

być pod wpływem stresu

Finẹsse <‑, ‑n> [fi​ˈnɛsə] SUST. f elev.

1. Finesse (Schlauheit):

Finesse

spryt m

Finesse

przebiegłość f

2. Finesse meist pl. (Feinheit, Besonderheit):

Finesse

subtelność f

Finesse

finezja f

mit allen Finessen

ze wszystkimi szykanami hum. coloq.

3. Finesse meist pl. (Trick):

Finesse

sztuczka f

wi̱e̱s [viːs] V. trans., intr.

wies imperf. von weisen

Véase también: weisen

I . we̱i̱sen <weist, wies, gewiesen> [ˈvaɪzən] V. trans.

1. weisen elev. (zeigen):

jdm etw weisen Weg

pokazywać [form. perf. pokazać]

jdm etw weisen Richtung

wskazywać [form. perf. wskazać]

2. weisen (fortschicken):

jdn aus dem Haus weisen

wyrzucić kogoś z domu coloq.

aus der Schule weisen

wydalić ze szkoły

jdn aus dem Saal weisen

wyprosić kogoś z sali

jdn zur Ordnung weisen

przywołać kogoś do porządku

etw [weit] von sich dat. weisen fig

odsunąć coś od siebie

das ist nicht von der Hand zu weisen

tego nie da się zaprzeczyć

II . we̱i̱sen <weist, wies, gewiesen> [ˈvaɪzən] V. intr. (zeigen)

auf etw acus. weisen (Person)

wskazywać [form. perf. wskazać] na coś

I . wieso̱ [vi​ˈzoː] ADV. interrog.

wieso

dlaczego

wieso nicht?

dlaczego nie?

wieso das?

jak to?

er wusste auch nicht, wieso

on także nie wiedział dlaczego

II . wieso̱ [vi​ˈzoː] ADV. rel

der Grund, wieso ...

przyczyna, dlaczego [lub dla której] ...