Traducciones de „straciły“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

strạmpeln [ˈʃtrampəln] V. intr.

1. strampeln +haben (zappelnde Bewegungen machen):

[mit den Beinen] strampeln

wierzgać [nogami]

das Baby strampelt mit den Füßen

dziecko nt wierzga nóżkami

2. strampeln +sein coloq. (Rad fahren):

strampeln

pedałować

strampeln

jechać [lub jeździć] na rowerze

3. strampeln coloq. (sich anstrengen):

strampeln

wytężać [form. perf. wytężyć] się

I . stra̱fend ADJ.

strafend Blick:

strafend

karcący

II . stra̱fend ADV.

strafend ansehen:

strafend

karcąco

stra̱fbar ADJ. DER.

strafbar Handlung

karalny

sich strafbar machen

popełnić przestępstwo

eine strafbare Handlung begehen

popełnić czyn karalny

I . strạffen [ˈʃtrafən] V. trans.

1. straffen (anziehen):

straffen Muskeln, Seil

napinać [form. perf. napiąć]

2. straffen (kürzen):

straffen Text

skracać [form. perf. skrócić]

3. straffen (straff machen):

straffen Haut

ujędrniać [form. perf. ujędrnić]

II . strạffen [ˈʃtrafən] V. v. refl.

sich straffen

napinać [form. perf. napiąć] się

sich straffen

naciągać [form. perf. naciągnąć] się

das Seil hat sich gestrafft

lina f naciągnęła się

stra̱flos ADJ.

straflos → straffrei

Véase también: straffrei

stra̱ffrei ADJ.

straffrei ausgehen

uniknąć kary

der Angeklagte ging straffrei aus

oskarżony m uniknął kary

stra̱hlen [ˈʃtraːlən] V. intr.

1. strahlen:

strahlen (leuchten) (Sonne)

świecić

auf etw strahlen

oświetlać [form. perf. oświetlić] coś

bei strahlendem Wetter

w słoneczną pogodę

2. strahlen:

strahlen (glänzen) (Edelstein)

błyszczeć

strahlen (glänzen) (Edelstein)

połyskiwać

ein strahlendes Weiß

lśniąca biel f

3. strahlen (erfreut sein):

[vor Freude dat.] strahlen

promienieć [radością]

sie strahlt übers ganze Gesicht

jej cała twarz f promienieje

4. strahlen (radioaktiv sein):

strahlen

emitować promienie radioaktywne

strạnden [ˈʃtrandən] V. intr. +sein

1. stranden:

stranden (auf Grund laufen) (Schiff)

osiąść na mieliźnie

2. stranden elev. (scheitern):

stranden

ponosić [form. perf. ponieść] klęskę [lub fiasko]