Traducciones de „ankle“ en el diccionario alemán » polaco

I . ạn|kleben V. trans.

ankleben

przyklejać [form. perf. przykleić]

„Plakate ankleben verboten!“

„zakaz przyklejania plakatów!”

ein Plakat an die [o. der] Wand ankleben

przykleić plakat na ścianie

II . ạn|kleben V. intr. +sein

ankleben

kleić się

ankleben

przylepiać [form. perf. przylepić] się

der Teig klebt an der Schüssel an

ciasto nt klei [lub przykleja] się do miski

I . ạn|klagen V. trans.

1. anklagen DER.:

anklagen

oskarżać [form. perf. oskarżyć]

er wurde wegen des Hochverrats angeklagt

[on] został oskarżony o zdradę stanu

angeklagt sein

być oskarżonym

2. anklagen (anprangern):

anklagen Missstände, Politik

krytykować [form. perf. s‑]

anklagen Missstände, Politik

potępiać [form. perf. potępić]

anklagen Missstände, Politik

piętnować [form. perf. na‑]

3. anklagen (beschuldigen):

anklagen

obwiniać [form. perf. obwinić]

II . ạn|klagen V. intr.

anklagen (Person)

oskarżać [form. perf. oskarżyć]

anklagen (Rede)

zarzucać [form. perf. zarzucić]

Ạnklage <‑, ‑n> SUST. f

1. Anklage sin pl. DER. (Tatvorwurf):

Anklage

oskarżenie nt

Zeuge der Anklage

świadek m oskarżenia

gegen jdn Anklage [wegen etw] erheben

wystąpić z oskarżeniem przeciwko komuś [o coś]

[wegen etw] unter Anklage stehen

być oskarżonym [o coś]

jdn unter Anklage stellen

postawić kogoś w stan oskarżenia

2. Anklage sin pl. DER. (Anklagevertreter):

Anklage

oskarżyciel m publiczny

die Anklage vertreten

reprezentować oskarżenie

3. Anklage (Vorwurf, Klage):

Anklage

zarzut m

I . ạn|kleiden V. trans. elev.

ankleiden

odziewać [form. perf. odziać ]alt

II . ạn|kleiden V. v. refl. elev.

ankleiden

przyodziewać [form. perf. przyodziać] się alt

kleiden Sie sich bitte an!

proszę się przyodziać!

ạn|kläffen V. trans. coloq.

jdn ankläffen

ujadać na kogoś

I . ạnklagend ADJ.

anklagend Stimme:

anklagend

oskarżycielski

II . ạnklagend ADV.

anklagend ansehen:

anklagend

z wyrzutem

ạn|klicken V. trans. INFORM.

anklicken

klikać [form. perf. kliknąć]

ạn|klingen V. intr. irr +sein

1. anklingen (spürbar werden):

anklingen

być wyczuwalnym

2. anklingen (erinnern):

an etw anklingen

przypominać coś

ạn|klopfen V. intr.

1. anklopfen (anpochen):

anklopfen

pukać [form. perf. za‑]

er trat ein ohne anzuklopfen

[on] wszedł bez pukania

2. anklopfen coloq. (bitten):

anklopfen

prosić [form. perf. po‑]

er klopft mich wieder um Geld an

on prosi mnie znów o pieniądze

ạnkern [ˈaŋkɐn] V. intr. NÁUT.

1. ankern (den Anker werfen):

ankern

zarzucać [form. perf. zarzucić] kotwicę

2. ankern (vor Anker liegen):

ankern

stać na kotwicy

Ạnkläger(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUST. m(f) DER.

Ankläger(in)

oskarżyciel m

öffentlicher Ankläger

oskarżyciel publiczny

öffentlicher Ankläger

prokurator m

I . ạn|klammern V. trans.

1. anklammern (befestigen):

anklammern Wäsche

przyczepiać [form. perf. przyczepić] klamerkami

beim Trocknen darf die Bluse nicht an der Leine angeklammert werden

podczas suszenia nie wolno przypinać bluzki klamerkami do sznura

2. anklammern (mit Büroklammern):

anklammern

przyczepiać [form. perf. przyczepić] spinaczem

er hat ein Lichtbild an den [o. dem] Lebenslauf angeklammert

[on] przyczepił spinaczem zdjęcie do życiorysu

II . ạn|klammern V. v. refl. (sich festhalten)

das kleine Kind klammert sich an die [o. der] Mutter an

małe dziecko trzyma się matki

sich an eine Hoffnung anklammern fig

chwytać się nadziei fig

ạn|klingeln V. intr., trans. REG coloq.

bei jdm anklingeln

dzwonić [form. perf. za‑] do kogoś