Traducciones de „wlepił“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

wlepiać <‑ia> [vlepjatɕ], wlepić [vlepitɕ] V. trans. form. perf.

1. wlepiać (wklejać):

wlepiać coś do czegoś

etw in etw acus. [hin]einkleben

wlepiać w kogoś wzrok coloq.

jdn anstarren [o. anglotzen coloq. ]

2. wlepiać coloq. (obciążać):

wlepić komuś mandat/karę

jdm einen Strafzettel/eine Strafe aufbrummen [o. verpassen] coloq.

wylepiać <‑ia; imperf. ‑aj> [vɨlepjatɕ], wylepić [vɨlepitɕ] V. trans. form. perf.

wylepiać

auskleben

wylepiać blachę ciastem

den Teig auf dem Backblech ausrollen

I . lepić <‑pi; imperf. lep> [lepitɕ] V. trans.

1. lepić < form. perf. u‑> (kształtować):

lepić

formen

lepić

kneten

lepić zwierzątka z plasteliny

Tiere aus Knetmasse kneten

nie święci garnki lepią provb.

nichts ist unmöglich

2. lepić < form. perf. z‑> (sklejać):

lepić

[zusammen]kleben

II . lepić <‑pi; imperf. lep> [lepitɕ] V. v. refl.

1. lepić (być lepkim):

koszula aż lepi się od brudu

das Hemd nt starrt vor Dreck coloq.

2. lepić < form. perf. przy‑> (przylegać):

lepić się do czegoś

an etw dat. kleben

lepić się do czegoś

haften

lepik <gen. ‑u, pl. ‑i> [lepik] SUST. m TÉC.

lepik

[Teer]klebemasse f

ślepić <ślepi; imperf. ślep> [ɕlepitɕ] V. intr. coloq.

ślepić (wysilać wzrok):

ślepić

glotzen coloq.

ślepić

starren

ślepić w ścianę

an die Wand starren

locuciones, giros idiomáticos:

ślepić nad czymś

über etw dat. hocken

ślepia <gen. pl. ‑piów> [ɕlepja] SUST. pl.

1. ślepia elev. (oczy zwierzęcia):

ślepia

Seher mpl

ślepia

Lichter ntpl

2. ślepia coloq. (oczy człowieka):

ślepia

Glotzaugen ntpl coloq.

ślepia

Glupschaugen ntpl coloq.

locuciones, giros idiomáticos:

wlepiać w kogoś/coś ślepia, wytrzeszczać , [lub wybałuszać] , [lub wywalać] na kogoś/coś ślepia coloq.

etw/jdn [wie ein Auto] anglotzen coloq.

ślepia wyszły [lub wylazły] komuś z orbit coloq.

die Augen fielen jdm aus dem Kopf coloq.

przewracać do kogoś ślepiami coloq.

jdm schöne Augen machen

ulepić [ulepitɕ]

ulepić form. perf. od lepić

Véase también: lepić

I . lepić <‑pi; imperf. lep> [lepitɕ] V. trans.

1. lepić < form. perf. u‑> (kształtować):

lepić

formen

lepić

kneten

lepić zwierzątka z plasteliny

Tiere aus Knetmasse kneten

nie święci garnki lepią provb.

nichts ist unmöglich

2. lepić < form. perf. z‑> (sklejać):

lepić

[zusammen]kleben

II . lepić <‑pi; imperf. lep> [lepitɕ] V. v. refl.

1. lepić (być lepkim):

koszula aż lepi się od brudu

das Hemd nt starrt vor Dreck coloq.

2. lepić < form. perf. przy‑> (przylegać):

lepić się do czegoś

an etw dat. kleben

lepić się do czegoś

haften

I . zlepiać <‑ia> [zlepjatɕ], zlepić [zlepitɕ] form. perf. V. trans.

zlepiać

zusammenkleben

zlepiać

zusammenleimen

zlepiać

zusammenkleistern coloq.

II . zlepiać <‑ia> [zlepjatɕ], zlepić [zlepitɕ] form. perf. V. v. refl.

zlepiać

zusammenkleben

ślepie [ɕlepje] SUST.

ślepie sg < gen. sing. ‑a> → ślepia

Véase también: ślepia

ślepia <gen. pl. ‑piów> [ɕlepja] SUST. pl.

1. ślepia elev. (oczy zwierzęcia):

ślepia

Seher mpl

ślepia

Lichter ntpl

2. ślepia coloq. (oczy człowieka):

ślepia

Glotzaugen ntpl coloq.

ślepia

Glupschaugen ntpl coloq.

locuciones, giros idiomáticos:

wlepiać w kogoś/coś ślepia, wytrzeszczać , [lub wybałuszać] , [lub wywalać] na kogoś/coś ślepia coloq.

etw/jdn [wie ein Auto] anglotzen coloq.

ślepia wyszły [lub wylazły] komuś z orbit coloq.

die Augen fielen jdm aus dem Kopf coloq.

przewracać do kogoś ślepiami coloq.

jdm schöne Augen machen

wlecieć [vletɕetɕ]

wlecieć form. perf. od wlatywać

Véase también: wlatywać

wlatywać <‑tuje; form. perf. wlecieć> [vlatɨvatɕ] V. intr.

1. wlatywać:

wlatywać (dostawać się) (owad, ptak, piłka)

hineinfliegen

wlatywać (dostawać się) (owad, ptak, piłka)

hereinfliegen

wlatywać (dym)

[von draußen] hereinkommen

pieczone gołąbki nie wlecą same do gąbki provb.

die gebratenen Tauben fpl fliegen einem nicht in den Mund provb.

2. wlatywać coloq. (wpadać na):

wlatywać na kogoś/coś

gegen jdn/etw laufen

wlatywać na kogoś/coś

in jdn/etw hineinrennen

dolepiać <‑ia; imperf. ‑iaj> [dolepjatɕ], dolepić [dolepitɕ] V. trans. form. perf.

dolepiać

dazukleben

dolepiać

ankleben

dolepiać znaczek na pocztówkę

die Briefmarke auf die Postkarte kleben

nalepiać <‑ia; imperf. ‑aj> [nalepjatɕ], nalepić [nalepitɕ] V. trans. form. perf.

1. nalepiać (przymocować):

nalepiać coś na coś

etw an etw acus. [an]kleben

nalepiać coś na coś

etw auf etw acus. [auf]kleben

2. nalepiać solo perf. (ulepić):

nalepić czegoś

viel von etw kneten [o. formen]

nalepiła się pączków w tłusty czwartek

am schmutzigen Donnerstag hat sie viele Berliner geformt

I . oblepiać <‑ia> [oblepjatɕ], oblepić [oblepitɕ] form. perf. V. trans.

1. oblepiać (przyklejać):

oblepiać

bekleben

oblepiać

aufkleben

mam palce oblepione miodem

meine Finger mpl sind klebrig vom Honig

2. oblepiać (oklejać):

oblepić ranę plastrem

ein Pflaster auf eine Wunde kleben

3. oblepiać (przywierać):

oblepiać coś

an etw dat. kleben [o. haften]

II . oblepiać <‑ia> [oblepjatɕ], oblepić [oblepitɕ] form. perf. V. v. refl. (przylegać)

oblepić się na czymś

an etw dat. eng anliegen

I . odlepiać <‑ia> [odlepjatɕ], odlepić [odlepitɕ] form. perf. V. trans.

odlepiać

[los]lösen

II . odlepiać <‑ia> [odlepjatɕ], odlepić [odlepitɕ] form. perf. V. v. refl.

odlepiać

sich acus. [los]lösen

oślepić [oɕlepitɕ]

oślepić form. perf. od oślepiać

Véase también: oślepiać

oślepiać <‑ia; form. perf. oślepić> [oɕlepjatɕ] V. trans.

1. oślepiać (pozbawiać wzroku):

oślepiać

blenden

2. oślepiać (razić):

oślepiać kogoś czymś

jdn mit etw blenden

3. oślepiać fig. (zaślepiać):

oślepiać

blind machen

oślepiać

verblenden

sklepik <gen. ‑u, pl. ‑i> [sklepik] SUST. m (mały sklep)

sklepik

Lädchen nt

sklepik

Tante-Emma-Laden m coloq.

ślepiec¹ <gen. ‑pca, pl. ‑pcy> [ɕlepjets] SUST. m

ślepiec

Blinde(r) mf

zalepiać <‑ia> [zalepjatɕ], zalepić [zalepitɕ] V. trans. form. perf.

zalepiać kopertę

zukleben

zalepiać dziurę

verkleben