neerlandés » alemán

Traducciones de Pfoten en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

po·ten: verbo
lo·ten: verbo
go·ten: verbo
sno·ten: verbo
sto·ten: verbo
klo·ten: verbo
spo·ten: verbo
flo·ten: verbo
slo·ten: verbo
pot·ten: verbo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: poten , potten , sloten , floten , spoten , kloten , stoten , snoten , goten y/e loten

po·ten <pootte, h. gepoot> [potə(n)] V. trans.

1. poten (in de grond steken):

aardappelen poten

Kartoffeln setzen

bomen poten

Bäume pflanzen

2. poten (neerzetten):

iem in een stoel poten

jdn auf einen Stuhl verfrachten

3. poten (visbroedsel uitzetten):

lo·ten² <lootte, h. geloot> [lotə(n)] V. trans. (door het lot krijgen)

go·ten V.

goten 3. pers. pl. imperf. van gieten¹, gieten²

Véase también: gieten , gieten

gie·ten² <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] V. v. impers. ww (stortregenen)

het regent dat het giet

es gießt in Strömen coloq.

gie·ten¹ <goot, h. gegoten> [ɣitə(n)] V. trans.

1. gieten (vocht laten stromen, schenken):

gießen coloq.

schütten coloq.

iets in zijn kraag gieten

sich dat. einen hinter die Binde gießen coloq.

een emmer leeg gieten

einen Eimer ausschütten

een gietende regen

2. gieten (in een vorm laten stromen):

die kleren zitten als gegoten

die Kleider sitzen wie angegossen

iets in brons gieten

etw in Bronze gießen

ijzer/lood gieten

Eisen/Blei gießen

3. gieten (besproeien):

de planten gieten

die Pflanzen gießen

sno·ten V.

snoten 3. pers. pl. imperf. van snuiten

Véase también: snuiten

snui·ten <snoot, h. gesnoten> [snœytə(n)] V. trans.

1. snuiten (slijm verwijderen):

z'n neus snuiten

(sich dat. ) die Nase schnäuzen [o. putzen]

z'n neus snuiten

sich schnäuzen

2. snuiten (kaars):

sto·ten³ <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] V. wk ww zich stoten

1. stoten (botsen):

zich aan de tafel stoten

sich am Tisch stoßen

2. stoten (zich ergeren):

zich aan iems gedrag stoten

sich an jds Benehmen stoßen

klo·ten <klootte, h. gekloot> [klotə(n)] V. intr. (prutsen)

(herum)pfuschen

spo·ten V.

spoten 3. pers. pl. imperf. van spuiten¹, spuiten²

Véase también: spuiten , spuiten

spui·ten² <spoot, i. gespoten> [spœytə(n)] V. intr. (naar buiten geperst worden)

het bloed spuit uit de wond

das Blut spritzt aus der Wunde (heraus)

spui·ten¹ <spoot, h. gespoten> [spœytə(n)] V. trans.

spuiten (gazon, tuin)

spuiten (als spray)

spuiten (als spray)

spuiten (geneesmiddelen, drugs)

een auto spuiten

ein Auto spritzen

morfine spuiten

Morphium spritzen

een slagroomrand spuiten

einen Sahnerand spritzen

flo·ten V.

floten 3. pers. pl. imperf. van fluiten¹, fluiten²

Véase también: fluiten , fluiten

flui·ten² <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] V. intr.

1. fluiten (op een fluitje blazen):

de scheidsrechter floot voor buitenspel

der Schiedsrichter pfiff Abseits

hij zat een deuntje te fluiten

er pfiff vor sich acus. hin

2. fluiten (fluitinstrument bespelen):

3. fluiten (geluid van een fluit voortbrengen):

de merels fluiten

die Amseln singen

op zijn vingers fluiten

auf den Fingern pfeifen

de kogels floten om mijn oren

die Kugeln pfiffen mir um die Ohren

daar kun je naar fluiten

das kannst du in den Schornstein schreiben

flui·ten¹ <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] V. trans.

1. fluiten (geluid voortbrengen):

zijn hondje fluiten

(nach) seinem Hund pfeifen

2. fluiten (als scheidsrechter leiden):

slo·ten V.

sloten 3. pers. pl. imperf. van sluiten¹, sluiten²

Véase también: sluiten , sluiten

slui·ten² <sloot, h./i. gesloten> [slœytə(n)] V. intr.

1. sluiten (dichtgaan):

(sich) schließen

zugehen coloq.

de armband sluit niet meer

das Armband schließt nicht mehr

automatisch sluitende deuren

automatisch schließende Türen

het museum sluit 's winters al om drie uur ook coloq.

das Museum macht im Winter schon um drei zu

2. sluiten (aansluiten):

de vensters sluiten niet goed

die Fenster schließen nicht richtig

3. sluiten:

sluiten (goed geheel vormen: betoog)

schlüssig sein

sluiten (goed geheel vormen: meerdere zaken)

(an)schließen an +acus.

die redenering sluit niet

diese Argumentation ist nicht schlüssig

4. sluiten (afsluiten, als einduitkomst hebben):

voor het sluiten van de beurs

vor Börsenschluss

5. sluiten (gelijke eindcijfers aan debet- en creditzijde vertonen):

een sluitende begroting

ein ausgeglichener Etat

de kas sluit

die Kasse stimmt

uw rekening sluit niet

Ihr Konto ist nicht ausgeglichen

de begroting sluitend maken

den Etat ausgleichen

slui·ten¹ <sloot, h. gesloten> [slœytə(n)] V. trans.

1. sluiten (dichtmaken):

zumachen coloq.

met gesloten beurzen onderhandelen

über ein Tauschgeschäft verhandeln

in een gesloten enveloppe

in einem verschlossenen Briefumschlag

de mond sluiten

den Mund zumachen

de ogen sluiten

die Augen schließen

de oren/ogen voor iets sluiten

die Ohren/Augen vor etw dat. verschließen

een zaak/een fabriek sluiten

ein Geschäft/eine Fabrik schließen

deze deur sluit zichzelf

diese Tür schließt (sich) von selbst

2. sluiten (opbergen, wegsluiten):

geld in een brief sluiten

einem Brief Geld beischließen

iem in zijn armen sluiten

jdn in die Arme schließen

3. sluiten (buiten-, uitsluiten):

iem buiten de deur sluiten

4. sluiten (plaatsen zonder tussenruimte):

5. sluiten (aangaan):

een huwelijk sluiten

eine Ehe schließen

een lening sluiten

eine Anleihe machen [o. aufnehmen]

vrede/vriendschap sluiten

Frieden/Freundschaft schließen

6. sluiten (beëindigen):

de stoet sluiten

den Umzug abschließen

7. sluiten:

de gesloten jacht (verbieden)

8. sluiten econ. (opmaken):

de boeken sluiten

die Bücher abschließen

pot·ten <potte, h. gepot> [pɔtə(n)] V. trans.

1. potten (opsparen):

euro's potten

2. potten (in potten doen):

stekken potten

Ableger eintopfen

Consultar el diccionario

neerlandés

Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski