Traducciones de „stropu“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

Stro̱phe <‑, ‑n> [ˈʃtroːfə] SUST. f

Strophe

strofa f

Strophe

zwrotka f

stro̱hig [ˈʃtroːɪç] ADJ.

1. strohig (wirkend wie Stroh):

strohig

słomiany

seine Haare waren strohig

jego włosy mpl były jak siano

2. strohig (ohne Geschmack):

strohig

bez smaku

die Plätzchen hatten einen strohigen Geschmack

te ciastka mpl nie miały smaku

Stro̱h <‑[e]s, sin pl. > [ʃtroː] SUST. nt

Stroh

słoma f

locuciones, giros idiomáticos:

Stroh im Kopf haben coloq.

mieć siano w głowie fig coloq.

leeres Stroh dreschen coloq.

gadać o niczym coloq.

leeres Stroh dreschen coloq.

bić pianę fig coloq.

Stro̱m <‑[e]s, Ströme> [ʃtroːm, pl: ˈʃtrœːmə] SUST. m

1. Strom sin pl. PHYS:

[elektrischer] Strom

prąd m [elektryczny]

Strom führend

przewodzący prąd

der Zaun steht unter Strom

ogrodzenie nt jest pod prądem

den Strom einschalten/ausschalten

włączyć/wyłączyć prąd [lub zasilanie]

unter Strom stehen coloq. (im Stress sein)

być w stresie

unter Strom stehen (betrunken sein)

być nabuzowanym coloq.

2. Strom (breiter Fluss):

Strom

[szeroka] rzeka f

3. Strom (Strömung):

Strom

prąd m

Strom

nurt m

gegen den Strom schwimmen

płynąć pod prąd fig

mit dem Strom schwimmen

płynąć z prądem fig

4. Strom fig:

Strom (strömende Menge: von Besuchern)

tłum m

Strom (von Lava)

strumień m

der Wein floss in Strömen

wino nt lało się strumieniami

in Strömen regnen

lać jak z cebra coloq.

Stre̱u̱ <‑, ‑en> [ʃtrɔɪ] SUST. f pl. selten

Streu

podściółka f

Strịp <‑s, ‑s> [strɪp] SUST. m

Strip Kurzw. für Striptease

Véase también: Striptease

Striptease <‑, sin pl. > [ˈʃtrɪptiːs, ˈstrɪptiːs] SUST. m o nt

Striptease

striptiz m

Striptease

strip-tease m

I . strạmm [ʃtram] ADJ.

1. stramm (straff):

stramm Hose, Rock

obcisły

2. stramm (kräftig):

stramm Bursche

krzepki

3. stramm (drall):

stramm Waden

jędrny

II . strạmm [ʃtram] ADV.

1. stramm (fest, eng):

stramm binden

mocno

stramm sitzen

być obcisłym

stramm ziehen

zaciskać [form. perf. zacisnąć]

2. stramm (aufgerichtet):

sich stramm halten

trzymać się prosto

3. stramm (streng):

stramm durcharbeiten

dokładnie przerabiać [form. perf. przerobić]

Strạps <‑es, ‑e> [ʃtraps] SUST. m (als Strumpfhalter für Hüftgürtel)

Straps

pasek m [lub tasiemka f] do pończoch

I . strẹng [ʃtrɛŋ] ADJ.

1. streng (unnachsichtig):

streng Richter, Strafen

surowy

er ist sehr streng zu [o. mit] ihr

on jest bardzo surowy w stosunku do niej

2. streng (strikt):

streng Anweisung, Diät, Vegetarier

ścisły

streng Bewachung

całkowity

strenge Bettruhe verordnen

zalecać [form. perf. zalecić] leżenie w łóżku

3. streng (durchdringend):

streng Geruch

ostry

streng Geschmack

wyrazisty

4. streng (nicht gemäßigt):

streng Winter

ostry

streng Kälte

przenikliwy

5. streng (schmucklos):

streng

surowy

streng

prosty

6. streng (konsequent):

streng Katholiker, Vegetarier

zagorzały

II . strẹng [ʃtrɛŋ] ADV.

1. streng (hart):

streng bestrafen

surowo

jdn streng ansehen, das ist streng verboten!

to jest surowo zabronione!

2. streng (strikt):

streng einhalten

ściśle

streng geheim/vertraulich

ściśle tajny/poufny

3. streng (genau):

streng genommen

ściśle rzecz biorąc

es mit etw dat. streng nehmen

podchodzić do czegoś rygorystycznie [lub poważnie]

4. streng suizo (anstrengend):

wir haben es streng gehabt

było nam bardzo ciężko

I . strịkt [ʃtrɪkt] ADJ.

1. strikt (streng):

strikt Befolgung

ścisły

strikt Gehorsam

absolutny

2. strikt (rigoros):

strikt Weigerung

kategoryczny

II . strịkt [ʃtrɪkt] ADV.

etw strikt befolgen

ściśle stosować [form. perf. za‑] się do czegoś

strịtt [ʃtrɪt] V. intr., v. refl.

stritt imperf. von streiten

Véase también: streiten

I . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] V. intr.

1. streiten (in Streit geraten, sein):

[mit jdm][um etw] streiten

sprzeczać [form. perf. po‑] się [z kimś][o coś]

2. streiten (diskutieren):

[mit jdm] über etw acus. streiten

rozprawiać [z kimś] o czymś

II . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] V. v. refl.

1. streiten (zanken):

sich streiten

kłócić [form. perf. po‑] się

sie streitet sich mit ihm wegen jeder Kleinigkeit

ona kłóci się z nim z powodu każdej drobnostki

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte provb.

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta provb.

2. streiten (diskutieren):

sich [darüber] streiten, wer/wie ...

spierać się [o to], kto/jak...

darüber lässt sich streiten

o to można się spierać