alemán » polaco

Traducciones de „brzmień“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

Mostrar un resumen de todos los resultados

brẹmsen: I. verbo intransitivo II. verbo transitivo
brụmmen: I. verbo intransitivo II. verbo transitivo
brie̱fen: verbo transitivo
bra̱ten: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo
brü̱hen: verbo transitivo
brü̱ten: verbo intransitivo
brau̱en: verbo transitivo
Bre̱men: sustantivo
brẹnnen: I. verbo intransitivo II. verbo transitivo III. verbo reflexivo IV. verbo
brạnden: verbo intransitivo
bräu̱nen: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo III. verbo reflexivo
brau̱sen: verbo intransitivo
brụ̈llen: I. verbo intransitivo II. verbo transitivo
brụ̈sten: verbo reflexivo
brei̱ten: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
brịngen: verbo transitivo
bro̱nzen: I. adjetivo y adverbio II. adverbio
Brummen: sustantivo
brechen: verbo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: brummen , bremsen , bronzen , bringen , breiten , brechen , Brummen , brüsten , brüllen , brausen , bräunen , branden , brennen , Bremen , brauen , brüten , brühen , braten y/e briefen

I . brẹmsen [ˈbrɛmzən] V. intr.

1. bremsen (verlangsamen):

hamować [form. perf. za‑]

ich musste scharf bremsen, um das Auto rechtzeitig zum Stillstand zu bringen

musiałem ostro hamować, aby zatrzymać samochód na czas

2. bremsen:

bremsen (hinhaltend reagieren) (Partei, Opposition)

powstrzymywać [form. perf. powstrzymać]

mit den Ausgaben bremsen müssen

musieć ograniczyć wydatki

II . brẹmsen [ˈbrɛmzən] V. trans.

1. bremsen (abbremsen):

bremsen Fahrzeug, Zug

wyhamowywać [form. perf. wyhamować]

2. bremsen (verzögern):

bremsen Entwicklung

opóźniać [form. perf. opóźnić]

3. bremsen (dämpfen):

bremsen Begeisterung

tłumić [form. perf. s‑]

4. bremsen coloq. (zurückhalten):

bremsen Person, Redefluss

przystopować coloq.

er ist nicht zu bremsen

nie można go zatrzymać

I . brụmmen [ˈbrʊmən] V. intr.

1. brummen:

brummen (tiefe Laute hervorbringen) (Käfer, Kreisel)

brummen (Fliege)

brummen (Bär)

mruczeć [form. perf. mruknąć]

brummen (Motor, Triebwerk)

warczeć [form. perf. warknąć]

mir brummt der Schädel [o. der Kopf] fig

huczy mi w głowie

2. brummen:

brummen (unmelodisch, falsch singen)

brummen (leise singen, summen)

3. brummen coloq. (in Haft sein):

siedzieć w mamrze coloq.

4. brummen (murren):

II . brụmmen [ˈbrʊmən] V. trans.

brummen Antwort, Namen:

brie̱fen V. trans. (eine Zusammenfassung geben)

streszczać [form. perf. streścić]

I . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] V. trans.

etw [in der Pfanne] braten

smażyć [form. perf. u‑] coś [na patelni]

etw [im Backofen] braten

piec [form. perf. u‑] coś [w piekarniku]

II . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] V. intr.

braten (gar werden, in der Pfanne)

smażyć [form. perf. u‑] się

braten (im Backofen)

piec [form. perf. u‑] się

brü̱hen V. trans.

[sich dat.] einen Kaffee/Tee brühen

zaparzyć [sobie] kawę/herbatę

brü̱ten [ˈbryːtən] V. intr.

1. brüten (Vogel):

wysiadywać jajo [lub jaja]

2. brüten (grübeln):

[über etw dat.] brüten

głowić się [nad czymś]

3. brüten elev.:

brüten (brennen) (Sonne)

brütende Hitze

tropikalny upał m

4. brüten (nachgrübeln):

auf Rache brüten

er brütet schon lange über dieser Aufgabe

[on] już długo ślęczy nad tym zadaniem

brau̱en [ˈbraʊən] V. trans.

1. brauen (Bier herstellen):

2. brauen coloq. (zubereiten):

brauen Tee, Kaffee

przyrządzać [form. perf. przyrządzić]

Bre̱men <‑s, sin pl. > [ˈbreːmən] SUST. nt

Brema f

I . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] V. intr.

1. brennen:

brennen (in Flammen stehen) (Feuer)

lichterloh brennen

stać w płomieniach

2. brennen:

brennen (angezündet sein) (Zigarette, Kerze)

3. brennen (sich entzünden):

nicht brennen

nie być palnym

nicht brennen (Streichholz, Kohle)

dürres Holz brennt gut

suche drewno nt dobrze się pali

das brennt ja wie Zunder

to jest łatwopalne

4. brennen:

brennen (sehr heiß scheinen) (Sonne)

5. brennen (angeschaltet sein):

brennen Licht, Herd

być włączonym

brennen Licht, Herd

palić się coloq.

die Lampe brannte die ganze Nacht

lampa f paliła się całą noc

6. brennen (schmerzen):

piec

die Wunde brennt

rana f piecze

(scharf sein) auf der Zunge brennen (Gewürz)

piec [lub palić] w język

die Seife brennt in den Augen

mydło nt szczypie w oczy

die Brennnessel brennt auf der Haut

pokrzywa f parzy skórę

jdm auf [o. unter] den Nägeln brennen

być pilną sprawą dla kogoś

das Geheimnis brennt mir auf der Zunge

język m mnie świerzbi

7. brennen (inständig sinnen):

darauf brennen etw zu tun

palić się do zrobienia czegoś

auf Rache acus. brennen

8. brennen (ungeduldig sein):

vor Neugier brennen

umierać z ciekawości

II . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] V. trans.

1. brennen (rösten):

brennen Mandeln

brennen Kaffee

2. brennen (ein Produkt herstellen):

brennen Porzellan, Ziegel

wypalać [form. perf. wypalić]

3. brennen (destillieren):

brennen Schnaps

schwarz brennen

pędzić bimber

4. brennen (härten):

brennen Ton

5. brennen (ein-, aufbrennen):

brennen Rind

ein Loch in den Teppich brennen

wypalić dziurę w dywanie

einem Tier ein Zeichen auf das Fell brennen

oznakować zwierzę

ein Muster in einen Teller brennen

wypalić wzór na talerzu

6. brennen INFORM.:

wypalać [form. perf. wypalić ]coloq.

nagrywać [form. perf. nagrać]

eine CD brennen

wypalić płytę

III . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] V. v. refl.

sich [an etw dat.] brennen

poparzyć się [czymś]

IV . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] V. impers.

pożar!

locuciones, giros idiomáticos:

wo brennt’s denn? coloq.

co się dzieje?

brạnden [ˈbrandən] V. intr. (Wellen)

an [o. gegen] etw branden

rozbijać się o coś

I . bräu̱nen V. trans.

1. bräunen (braun machen) (Sonne):

jdn/die Haut bräunen

opalać [form. perf. opalić] kogoś/skórę

2. bräunen GASTR. (braun und knusprig machen):

bräunen Speck

przysmażać [form. perf. przysmażyć]

bräunen Butter, Mehl, Zwiebeln

przyrumieniać [form. perf. przyrumienić]

II . bräu̱nen V. intr.

1. bräunen (Sonne):

2. bräunen (braun werden):

[in der Sonne] bräunen (Haut, Gesicht)

opalać się [na słońcu]

3. bräunen GASTR.:

bräunen (braun und knusprig werden) (Braten, Butter)

przyrumieniać [form. perf. przyrumienić] się

III . bräu̱nen V. v. refl.

bräunen (sich sonnen) (Person)

opalać [form. perf. opalić] się

bräunen (Haut)

brązowieć [form. perf. z‑]

brau̱sen [ˈbraʊzən] V. intr.

1. brausen +haben:

brausen (rauschen) (Wind, Wellen)

brausender Beifall fig

gromkie oklaski pl.

2. brausen +sein coloq. (rasen):

durch die Stadt brausen

pędzić przez miasto

I . brụ̈llen [ˈbrʏlən] V. intr.

1. brüllen:

brüllen (schreien) (Person)

wrzeszczeć [form. perf. wrzasnąć]

brüllen (lang und heftig)

drzeć się pey. coloq.

2. brüllen (ohne Wörter schreien):

brüllen vor Schmerzen

krzyczeć [form. perf. krzyknąć]

brüllen vor Lachen

ryczeć [form. perf. ryknąć ]coloq.

er hat wie am Spieß gebrüllt

[on] wrzasnął wniebogłosy

sie brach in brüllendes Gelächter aus

parsknęła gromkim śmiechem

3. brüllen:

brüllen (Laute von sich geben) (Affe)

skrzeczeć [form. perf. za‑]

brüllen (Raubtier, Vieh)

ryczeć [form. perf. za‑]

II . brụ̈llen [ˈbrʏlən] V. trans.

er brüllte mir etw ins Ohr

wrzasnął mi coś do ucha

brụ̈sten [ˈbrʏstən] V. v. refl. pey.

sich [mit etw] brüsten

przechwalać [lub chełpić] się [czymś]

I . brei̱ten V. trans.

1. breiten (ausbreiten):

rozpościerać [form. perf. rozpostrzeć]

die Sanitäter breiteten Decken über die Leichen/Opfer

sanitariusze mpl przykryli ciała/ofiary kocami

2. breiten (spreizen):

rozkładać [form. perf. rozłożyć]

ab und zu breitete einer der Geier seine Flügel

od czasu do czasu jeden z sępów rozkładał skrzydła

II . brei̱ten V. v. refl. elev.

die Nacht breitete sich über das Land

nad wsią rozpościerała się noc f elev.

brịngen <bringt, brachte, gebracht> [ˈbrɪŋən] V. trans.

1. bringen (tragen):

przynosić [form. perf. przynieść]

etw mit sich bringen

przynieść coś ze sobą

ein Kind zur Welt bringen

urodzić dziecko

2. bringen (servieren):

serwować [form. perf. za‑]

das Essen auf den Tisch bringen

podać jedzenie

3. bringen (wegbringen):

odnosić [form. perf. odnieść]

4. bringen (vermitteln):

bringen Nachricht

jdm etw nahe bringen fig

przybliżać [form. perf. przybliżyć] coś komuś

das sollte man zu Papier bringen

to powinno się przelać na papier

5. bringen:

bringen (befördern)

transportować [form. perf. prze‑]

bringen (Fahrer)

dowozić [form. perf. dowieźć]

seine Ware an den Mann bringen coloq.

sprzedać towar

etw auf den Markt bringen

wypuszczać [form. perf. wypuścić] coś na rynek

6. bringen (begleiten):

jdn zur Tür bringen

odprowadzać [form. perf. odprowadzić] kogoś do drzwi

soll ich dich nach Hause bringen?

odprowadzić cię do domu?

7. bringen coloq.:

bringen (darbieten, veröffentlichen) (Artist)

prezentować [form. perf. za‑]

bringen (Schauspieler)

przedstawiać [form. perf. przedstawić]

bringen (Theater)

wystawiać [form. perf. wystawić]

bringen (Kino)

wyświetlać [form. perf. wyświetlić]

bringen (Fernsehen)

emitować [form. perf. wy‑]

bringen (Zeitung)

publikować [form. perf. o‑]

was bringt das Fernsehen/Kino heute?

co dziś leci w telewizji/kinie? coloq.

die Zeitung hat nichts darüber gebracht

gazeta f nic nie napisała na ten temat

8. bringen (bescheren):

bringen Regen, Ernte

przynosić [form. perf. przynieść]

9. bringen (versetzen):

jdn in Bedrängnis bringen

pogrążyć kogoś w opresji

du hast ihn in Verlegenheit gebracht

zakłopotałeś go

jdn zum Weinen bringen

doprowadzać [form. perf. doprowadzić] kogoś do płaczu

du bringst mich immer zum Lachen

ty mnie zawsze rozśmieszasz

jdn aus dem Konzept bringen

zbić kogoś z tropu

er war nicht aus der Fassung zu bringen

nie dał się wyprowadzić z równowagi

die gemeinsame Tätigkeit hat sie einander nahe gebracht

wspólna działalność f ich zbliżyła

jdn auf die Palme bringen coloq.

rozwścieczać [form. perf. rozwścieczyć] kogoś

jdn auf Touren bringen coloq.

podniecać [form. perf. podniecić] kogoś

10. bringen (schicken):

es ist Zeit, die Kinder ins Bett zu bringen

czas położyć dzieci spać

jdn vor Gericht bringen

stawiać [form. perf. postawić] kogoś przed sądem

du wirst mich noch unter die Erde [o. ins Grab] bringen coloq.

wpędzisz mnie do grobu

sie wollen sie unbedingt unter die Haube bringen hum. coloq.

koniecznie chcą ją wydać za mąż

11. bringen (rauben):

jdn um den Schlaf bringen

wyrwać kogoś ze snu

du wirst mich noch um den Verstand bringen!

ty mnie jeszcze przyprawisz o utratę rozumu!

jdn ums Leben bringen

pozbawić kogoś życia

jdn um die Ecke bringen coloq.

zamordować kogoś

jdn um Haus und Hof bringen

pozbawić kogoś wszystkiego

12. bringen (lenken):

das Gespräch auf jdn/etw bringen

skierować rozmowę na kogoś/coś

13. bringen a. FIN. (einbringen):

bringen Geld, Ertrag, Gewinn

przynosić [form. perf. przynieść]

das Bild brachte 100 Euro

obraz nt przyniósł 100 euro

diese Wertpapiere werden hohe Zinsen bringen

te papiery mpl wartościowe przyniosą wysokie odsetki

was bringt das? coloq.

co to da?

das bringt nichts coloq.

to się na nic nie zda coloq.

14. bringen coloq. (bewegen):

etw nicht von der Stelle bringen

nie móc ruszyć czegoś z miejsca

15. bringen (veranlassen):

jdn dazu bringen etw zu tun

skłonić kogoś do zrobienia czegoś

du bringst mich nicht dazu, das zu tun

nie skłonisz mnie do zrobienia tego

sie hat mich erst darauf gebracht, das zu tun

skłoniła mnie do zrobienia tego

jdn so weit bringen, dass er aufgibt

nakłonić kogoś do rezygnacji

16. bringen (bewerkstelligen):

sie brachte das Auto zum Stehen

zatrzymała samochód

etw durcheinander bringen (in Unordnung bringen)

robić bałagan [form. perf. z‑]

etw durcheinander bringen (verwechseln)

pomylić coś z czymś

etw in Ordnung bringen

porządkować coś [form. perf. u‑]

etw an den Tag bringen

ujawniać [form. perf. ujawnić] coś

wir werden es zur Sprache [o. auf den Tisch] bringen

będziemy o tym rozmawiać

17. bringen (Erfolg haben, erreichen):

es zu etwas [o. es weit] bringen

wiele osiągnąć

es zu nichts bringen

niczego nie osiągnąć

er hat es weit gebracht in seinem Leben [o. er hat es in seinem Leben zu etwas gebracht]

doszedł do czegoś w swoim życiu

sie brachte es auf 105 Jahre coloq.

dożyła 105 lat

es auf eine Zwei in Deutsch bringen coloq.

dostać czwórkę z niemieckiego coloq.

seine Schäfchen ins Trockene bringen coloq.

obłowić się coloq.

18. bringen coloq. (machen):

das kannst du doch nicht bringen!

to ci się nie uda!

19. bringen coloq. (gut sein):

das bringt’s!

es [voll] bringen

20. bringen coloq. (funktionieren):

es nicht mehr bringen (Motor)

już nie działać

21. bringen (sich aneignen):

etw an sich acus. bringen

przywłaszczać [form. perf. przywłaszczyć] sobie coś

nachdem er die Waffe an sich gebracht hatte, floh er

przywłaszczył sobie broń i uciekł

22. bringen (bewältigen):

etw hinter sich acus. bringen

uporać się z czymś

bringen wir es hinter uns!

skończmy to wreszcie!

23. bringen (zur Folge haben):

etw mit sich bringen

pociągać [form. perf. pociągnąć] za sobą jakieś skutki

das wird uns noch viel Ärger bringen

to nam jeszcze napsuje krwi

das soll Glück bringen

to podobno przynosi szczęście

das bringt das Alter so mit sich

to wina f wieku

24. bringen (fertig bringen):

es nicht über sich acus. bringen, etw zu tun

nie móc się przemóc do zrobienia czegoś

etw nicht übers Herz bringen

mieć skrupuły

I . bro̱nzen [ˈbrõːsən, ˈbrɔŋsən] ADJ.

1. bronzen (aus Bronze):

bronzen Leuchter

z brązu

bronzen Leuchter

2. bronzen (von bronzener Farbe):

II . bro̱nzen [ˈbrõːsən, ˈbrɔŋsən] ADV. (bronzefarben)

bronzen schimmern

Brummen SUST.

Entrada creada por un usuario

- Modificar la entrada
- Proponer su eliminación

Brummen nt

pomruk niezadowolenia m

brechen V.

Entrada creada por un usuario

- Modificar la entrada
- Proponer su eliminación

(o dzikach) ryć ziemię w poszukiwaniu żeru

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

alemán

Página en Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski