Traducciones de „triumfere“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

triumwir <gen. ‑a, pl. ‑owie> [trijuw̃vir] SUST. m HIST.

triumwir

Triumvir m

triumf <gen. ‑u, pl. ‑y> [trijuw̃f] SUST. m

1. triumf sin pl. elev. (zwycięstwo):

triumf

Triumph m

triumf

Sieg m

odnieść nad kimś triumf

über jdn triumphieren

radosny okrzyk triumfu

freudiger Triumphschrei m

2. triumf gen. pl elev. (sukces):

triumf

Triumph m

triumf

Erfolg m

święcić triumfy

Triumphe feiern

święcić triumfy

erfolgreich sein

3. triumf HIST.:

triumf

Triumph m

triumf

Triumphzug m

triumfalnie [trijuw̃falɲe] ADV. elev.

triumfalnie

triumphal

wejść triumfalnie do sali

triumphal den Saal betreten

triumfator¹(ka) <gen. ‑a, pl. ‑orzy> [trijuw̃fator] SUST. m(f) elev. (zwycięzca)

triumfator(ka)

Triumphator(in) m (f) elev.

triumfator(ka)

Sieger(in) m (f)

triumfować <‑fuje; form. perf. za‑> [trijuw̃fovatɕ] V. intr.

1. triumfować (zwyciężać):

triumfować

triumphieren

triumfować nad kimś

über jdn triumphieren

dobro zawsze triumfuje fig.

das Gute nt triumphiert immer

2. triumfować (cieszyć się ze zwycięstwa):

triumfować

triumphieren

triumfować

Triumph empfinden

triumfować

jubeln

triumfalny [trijuw̃falnɨ] ADJ.

triumfalny uśmiech:

triumfalny

triumphal

okrzyk triumfalny

Triumphgeschrei nt

łuk triumfalny

Triumphbogen m

marsz [lub pochód] triumfalny

Triumphzug m

triumwirat <gen. ‑u, pl. ‑y> [trijuw̃virat] SUST. m

1. triumwirat HIST.:

triumwirat

Triumvirat nt

powołać triumwirat

ein Triumvirat einberufen

2. triumwirat fig. elev. (grupa trzech osób):

triumwirat

Triumvirat nt

triumwirat

Trio nt

triumwirat znajomych

ein Bekanntentrio nt