Traducciones de „przciwstawić“ en el diccionario polaco » alemán

I . przeciwstawiać <‑ia> [pʃetɕifstavjatɕ], przeciwstawić [pʃetɕifstavitɕ] form. perf. V. trans.

przeciwstawiać coś czemuś

etw einer S. dat. gegenüberstellen

przeciwstawiać coś czemuś

etw mit etw konfrontieren

II . przeciwstawiać <‑ia> [pʃetɕifstavjatɕ], przeciwstawić [pʃetɕifstavitɕ] form. perf. V. v. refl.

przeciwstawiać się komuś/czemuś

sich acus. jdm/etw widersetzen

przeciwstawiać się komuś/czemuś

entgegenstellen

przeciwstawnie [pʃetɕifstavɲe] ADV. elev.

przeciwstawnie

gegensätzlich

przeciwstawnie

entgegengesetzt

przeciwstawnia <gen. ‑ni, pl. ‑ie> [pʃetɕifstavɲa] SUST. f

przeciwstawnia LING., LIT.

Antithese f

przeciwstawny [pʃetɕifstavnɨ] ADJ.

przeciwstawny

gegensätzlich

przeciwstawny

entgegengesetzt

spójnik przeciwstawny LING.

adversative Konjunktion f

przeciwstawienie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [pʃetɕifstavjeɲe] SUST. nt

1. przeciwstawienie (konfrontacja):

przeciwstawienie czegoś czemuś

Gegenüberstellung f von etw und etw

2. przeciwstawienie (przeciwieństwo):

przeciwstawienie

Gegensatz m

przeciwstawienie

Gegenteil nt

być przeciwstawieniem kogoś

das Gegenteil von jdm sein

I . przestawiać <‑ia> [pʃestavjatɕ], przestawić [pʃestavitɕ] form. perf. V. trans.

1. przestawiać (zmieniać położenie):

przestawiać wazon, meble

umstellen

przestawiać wazon, meble

anders stellen

2. przestawiać (zmieniać kolejność):

przestawiać wyrazy

umstellen

II . przestawiać <‑ia> [pʃestavjatɕ], przestawić [pʃestavitɕ] form. perf. V. v. refl. (zmienić sposób działania)

przestawić się [z czegoś] na coś

sich acus. [von etw] auf etw acus. umstellen

I . przystawiać <‑ia> [pʃɨstavjatɕ], przystawić [pʃɨstavitɕ] form. perf. V. trans.

przystawiać drabinę do ściany

die Leiter an die Wand anlehnen

przystawiać krzesło do stołu

den Stuhl an den Tisch stellen

II . przystawiać <‑ia> [pʃɨstavjatɕ], przystawić [pʃɨstavitɕ] form. perf. V. v. refl. coloq. (być natarczywym)

przystawiać się do kogoś

jdm nachstellen

przeciwstawność <gen. ‑ści, sin pl. > [pʃetɕifstavnoɕtɕ] SUST. f elev.

przeciwstawność

Gegensätzlichkeit f