polaco » alemán

Traducciones de „polní“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

Mostrar un resumen de todos los resultados

polny: adjetivo y adverbio
polana: sustantivo
polać: II. verbo reflexivo
polak: sustantivo
polar: sustantivo
polec: verbo intransitivo
poler: sustantivo
polio: sustantivo
polip: sustantivo
polka: sustantivo
polon: sustantivo
polot: sustantivo
Polanin: sustantivo
Polonia: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: polny , polana , polot , polon , polka , polip , polio , poler , polec , polar , polak , polać , Polonia y/e Polanin

polny [polnɨ] ADJ.

1. polny (znajdujący się na polu):

polny

Feld-

kwiat polny

Feldblume f

polna droga

Feldweg m

konik polny ZOOL.

Heuschrecke f

konik polny ZOOL.

Grashüpfer m coloq.

2. polny HIST. (dotyczący pola bitwy):

polny

Feld-

hetman polny

Feldhetman m

marszałek polny

Feldmarschall m

polana <gen. ‑ny, pl. ‑ny> [polana] SUST. f

polana

Lichtung f

I . polać <poleje> [polatɕ]

polać form. perf. od polewać

II . polać <poleje> [polatɕ] V. v. refl. form. perf.

1. polać form. perf. od polewać się

2. polać (popłynąć):

polać

fließen

polała się krew elev.

es ist Blut nt geflossen elev.

polały się łzy

jd brach in Tränen aus

Véase también: polewać

I . polewać <‑wa; form. perf. polać> [polevatɕ] V. trans.

1. polewać (oblewać):

polewać

begießen

2. polewać (emaliować):

polewać naczynia

emaillieren

polewać naczynia

mit Email überziehen

II . polewać <‑wa; form. perf. polać> [polevatɕ] V. v. refl. (oblewać się)

polewać

sich acus. begießen

polak <gen. ‑a, pl. ‑i> [polak] SUST. m coloq. (lekcja języka polskiego)

polak

Polnisch nt

polar <gen. ‑u, pl. ‑y> [polar] SUST. m

1. polar sin pl. (tkanina):

polar

Vlies nt

spodnie z polaru

Vlieshose f

2. polar coloq. (kurtka z polaru):

polar

Vliesjacke f

założyć polar

ein Vlies anziehen

polec <‑gnie; imperf. ‑gnij> [polets] V. intr. form. perf. elev.

polec

fallen

poler <gen. ‑u, pl. ‑y> [poler] SUST. m NÁUT.

poler

Poller m

polio [poljo] SUST. nt inv. MED.

polio

Kinderlähmung f

polio

Polio nt

polip <gen. ‑a, pl. ‑y> [polip] SUST. m

polip MED., ZOOL.

Polyp m

polka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [polka] SUST. f MÚS.

polka

Polka f

tańczyć polkę

Polka tanzen

polon <gen. ‑u, sin pl. > [polon] SUST. m

polon QUÍM., FÍS.

Polonium nt

polot <gen. ‑u, sin pl. > [polot] SUST. m elev.

polot

Schwung m

bez polotu

schwunglos

bez polotu

phantasielos

mówić/pisać z polotem

mit Schwung reden/schreiben

Polanin <gen. ‑a, pl. ‑ie> [polaɲin] SUST. m (członek plemienia słowiańskiego)

Polanin

Polane m

Polonia <gen. ‑ii, sin pl. > [poloɲa] SUST. f

Polonia

Auslandspolen mpl