Traducciones de „polare“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

polar <gen. ‑u, pl. ‑y> [polar] SUST. m

1. polar sin pl. (tkanina):

polar

Vlies nt

spodnie z polaru

Vlieshose f

2. polar coloq. (kurtka z polaru):

polar

Vliesjacke f

założyć polar

ein Vlies anziehen

polarny [polarnɨ] ADJ.

1. polarny GEO.:

polarny masy powietrza

polar

polarny odkrycia, wyprawy

Polar-

dzień polarny

Polartag m

noc polarna

Polarnacht f

kręgi polarne

Polarkreis m

zorza polarna

Nordlicht nt

zorza polarna

Polarlicht nt

Gwiazda Polarna

Polarstern m

2. polarny ZOOL.:

lis polarny

Polarfuchs m

I . polać <poleje> [polatɕ]

polać form. perf. od polewać

II . polać <poleje> [polatɕ] V. v. refl. form. perf.

1. polać form. perf. od polewać się

2. polać (popłynąć):

polać

fließen

polała się krew elev.

es ist Blut nt geflossen elev.

polały się łzy

jd brach in Tränen aus

Véase también: polewać

I . polewać <‑wa; form. perf. polać> [polevatɕ] V. trans.

1. polewać (oblewać):

polewać

begießen

2. polewać (emaliować):

polewać naczynia

emaillieren

polewać naczynia

mit Email überziehen

II . polewać <‑wa; form. perf. polać> [polevatɕ] V. v. refl. (oblewać się)

polewać

sich acus. begießen

polak <gen. ‑a, pl. ‑i> [polak] SUST. m coloq. (lekcja języka polskiego)

polak

Polnisch nt

polana <gen. ‑ny, pl. ‑ny> [polana] SUST. f

polana

Lichtung f

poler <gen. ‑u, pl. ‑y> [poler] SUST. m NÁUT.

poler

Poller m

polanka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [polanka] SUST. f

polanka dim. od polana

polanka

Lichtung f

Véase también: polana

polana <gen. ‑ny, pl. ‑ny> [polana] SUST. f

polana

Lichtung f

polatać <‑ta; imperf. ‑aj> [polatatɕ] V. intr. form. perf.

1. polatać (pofruwać):

polatać

herumfliegen

on chciałby polatać na bombowcach

er möchte mit den Bombern herumfliegen

2. polatać coloq. (pobiegać):

polatać

herumlaufen

dzieci polatały po lesie

die Kinder ntpl sind im Wald herumgelaufen

Polak (-lka) <gen. ‑a, pl. ‑acy> [polak] SUST. m (f)

Polak (-lka)

Pole(Polin) m (f)

być Polakiem

Pole sein

locuciones, giros idiomáticos:

mądry Polak po szkodzie provb.

durch Schaden wird man klug

Polak, Węgier - dwa bratanki, i do szabli i do szklanki provb.

Pole m , Ungar m , zwei Brüderlein ntpl

polip <gen. ‑a, pl. ‑y> [polip] SUST. m

polip MED., ZOOL.

Polyp m

polka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [polka] SUST. f MÚS.

polka

Polka f

tańczyć polkę

Polka tanzen

polny [polnɨ] ADJ.

1. polny (znajdujący się na polu):

polny

Feld-

kwiat polny

Feldblume f

polna droga

Feldweg m

konik polny ZOOL.

Heuschrecke f

konik polny ZOOL.

Grashüpfer m coloq.

2. polny HIST. (dotyczący pola bitwy):

polny

Feld-

hetman polny

Feldhetman m

marszałek polny

Feldmarschall m

polon <gen. ‑u, sin pl. > [polon] SUST. m

polon QUÍM., FÍS.

Polonium nt

polot <gen. ‑u, sin pl. > [polot] SUST. m elev.

polot

Schwung m

bez polotu

schwunglos

bez polotu

phantasielos

mówić/pisać z polotem

mit Schwung reden/schreiben

polec <‑gnie; imperf. ‑gnij> [polets] V. intr. form. perf. elev.

polec

fallen

polio [poljo] SUST. nt inv. MED.

polio

Kinderlähmung f

polio

Polio nt

polder <gen. ‑u, pl. ‑y> [polder] SUST. m GEO.

polder

Polder m

polder

Koog m