Traducciones de „oberen“ en el diccionario polaco » alemán

oberek <gen. ‑rka, pl. ‑rki> [oberek] SUST. m MÚS.

oberek

Oberek m

tańczyć oberka

Oberek tanzen

obeżreć [obeʒretɕ]

obeżreć form. perf. od obżerać

obierek <gen. ‑rka, pl. ‑rki> [objerek] SUST. m, obierka [objerka] SUST. f <gen. ‑ki, pl. ‑ki, gen. pl. ‑rek>, obierzyna [objeʒɨna] SUST. f <gen. ‑ny, pl. ‑ny> gen. pl coloq.

obierek

Abfall nt

obierek

Schale f

obierki z warzyw

Gemüseabfälle mpl

obierki z warzyw

Gemüseschalen fpl

roberek <gen. ‑rka, pl. ‑rki> [roberek] SUST. m coloq.

roberek JUEGOS dim. od rober

roberek

Robber m

roberek

Rubber m

Véase también: rober

rober <gen. ‑bra, pl. ‑bry> [rober] SUST. m JUEGOS

rober

Robber m

rober

Rubber m

zagrać kilka robrów

mehrere Robber spielen

oberża <gen. ‑ży, pl. ‑że> [oberʒa] SUST. f przest (karczma)

oberża

Herberge f przest

oberża

Wirtshaus f

zjeść obiad w oberży

in einem Wirtshaus zu Mittag essen

teren <gen. ‑u, pl. ‑y> [teren] SUST. m

1. teren:

teren (obszar: państwa, miasta)

Gebiet nt

teren (budowy, zakładu)

Gelände nt

teren szkoły

Schulgelände nt

teren uprawny

Anbaufläche f

tereny turystyczne

touristisches Gebiet

tereny wystawowe

Ausstellungsgelände nt

tereny pod zabudowę

Bauland nt

na terenie

im Gebiet

uzbroić teren ARQUIT.

ein Gelände bautechnisch erschließen

teren dwujęzyczny

zweisprachiges Gebiet

2. teren sin pl. fig. (dziedzina):

teren

Gebiet nt

teren jego badań to plankton

sein Forschungsgebiet nt ist Plankton

3. teren GEO.:

teren

Gelände nt

tereny zielone

Grünflächen fpl

tereny zielone

Grünanlagen fpl

tereny leśne

Waldflächen fpl

tereny leśne

Waldgebiete ntpl

teren górzysty

bergiges Gelände

rzeźba terenu

Geländebeschaffenheit f

ober [ober] SUST. m inv. przest (kelner)

ober

Ober m przest

panie ober, rachunek proszę!

Herr m Ober, die Rechnung bitte!

oberwać [obervatɕ]

oberwać form. perf. od obrywać

Véase también: obrywać , obrywać

obrywać² <‑wa; imperf. ‑aj; form. perf. obryć> [obrɨvatɕ] V. trans. coloq. (ryć)

obrywać

durchwühlen

obrywać

aufgraben

dziki obryły pole ziemniaków

die Wildschweine ntpl durchwühlten den Kartoffelacker

I . obrywać¹ <‑wa; form. perf. oberwać> [obrɨvatɕ] V. trans.

1. obrywać (odrywać):

obrywać guziki, tapetę

abreißen

2. obrywać (zrywać):

obrywać owoce

pflücken

II . obrywać¹ <‑wa; form. perf. oberwać> [obrɨvatɕ] V. intr. coloq. (dostawać lanie)

obrywać za coś

Prügel für etw bekommen [o. beziehen]

III . obrywać¹ <‑wa; form. perf. oberwać> [obrɨvatɕ] V. v. refl.

1. obrywać (odpadać):

guzik się oberwał

der Knopf m ist abgerissen

2. obrywać:

obrywać (powodować deszcz) (chmura)

[heftig] niedergehen

IV . obrywać¹ <‑wa; form. perf. oberwać> [obrɨvatɕ] V. impers. coloq. (być zbitym)

oberwało mu się

er hat etw abgekriegt coloq.

fuleren [fuleren] SUST. m

fuleren → fulleren

Véase también: fulleren

fulleren <gen. ‑u, pl. ‑y> [fuleren] SUST. m gen. pl QUÍM.

fulleren

Fulleren nt

suweren <gen. ‑a, pl. ‑i> [suveren] SUST. m

1. suweren HIST. (moneta angielska):

suweren

Sovereign m

2. suweren (niezależny władca):

suweren

Souverän(m)