Traducciones de „charakterlichen“ en el diccionario polaco » alemán

charakterek <gen. ‑rku, pl. ‑rki> [xarakterek] SUST. m irón. coloq.

charakterek

zudringlicher Charakter m

ona ma charakterek

sie hat einen zudringlichen Charakter

charakterologiczny [xarakterologitʃnɨ] ADJ. PSICO.

charakterologiczny

charakterologisch

charakterologicznie [xarakterologitʃɲe] ADV. PSICO.

charakterologicznie

charakterologisch

opisać coś charakterologicznie

etw charakterologisch beschreiben

charakter <gen. ‑u, pl. ‑y> [xarakter] SUST. m

1. charakter (usposobienie):

charakter

Charakter m

człowiek o silnym/słabym charakterze

ein Mensch m von [o. mit] starkem/schwachem Charakter

czarny charakter

Bösewicht m

człowiek z charakterem

ein Mensch von Charakter

człowiek bez charakteru

charakterloser Mensch

to nie leży w jego charakterze

das ist nicht seine [Wesens]art f

2. charakter (forma):

charakter

Charakter m

charakter

Eigenart f

wizyta miała charakter oficjalny

der Besuch m hatte einen offiziellen Charakter

charakter pisma

Handschrift f

3. charakter (właściwość):

charakter

Eigenschaft f

impreza o charakterze dobroczynnym

Wohltätigkeitsveranstaltung f

w charakterze gościa/nauczyciela

als Gast m /Lehrer m

4. charakter:

charakter LIT., TEAT.

Charakter m

charakterny [xarakternɨ] ADJ. coloq.

charakterny

charakterstark

charakterny młodzieniec

charakterstarker Jüngling m

charakterystyka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [xarakterɨstɨka] SUST. f

1. charakterystyka (opis cech):

charakterystyka

Charakteristik f

sporządzić charakterystykę postaci

die Charakteristik einer Person anfertigen

2. charakterystyka:

charakterystyka MAT., TÉC.

Kennlinie f

charakteropata <gen. ‑ty, pl. ‑paci> [xarakteropata] SUST. m PSICO.

charakteropata

Person f mit Charakteropathie-Symptomen

charakteropatia <gen. ‑ii, sin pl. > [xarakteropatja] SUST. f PSICO.

charakteropatia

Charakteropathie f

charakteryzacja <gen. ‑ji, pl. ‑je> [xarakterɨzatsja] SUST. f

charakteryzacja CINE, TEAT.

Schminken nt

charakteryzacja CINE, TEAT.

Maske f

charakteryzator(ka) <gen. ‑a, pl. ‑orzy> [xarakterɨzator] SUST. m(f)

charakteryzator(ka) CINE, TEAT.

Maskenbildner(in) m (f)

I . charakteryzować <‑zuje> [xarakterɨzovatɕ] V. trans.

1. charakteryzować < form. perf. s‑> (opisywać charakter):

charakteryzować

charakterisieren

charakteryzować

kennzeichnen

2. charakteryzować solo imperf. (cechować):

charakteryzować

kennzeichnen

charakteryzuje go powściągliwość

Zurückhaltung f [o. Reserviertheit f ] ist typisch für ihn

3. charakteryzować < form. perf. u‑>:

charakteryzować TEAT., CINE

schminken

II . charakteryzować <‑zuje> [xarakterɨzovatɕ] V. v. refl.

1. charakteryzować solo imperf. (cechować się):

charakteryzować się czymś

sich acus. durch etw charakterisieren

charakteryzować się czymś

durch etw gekennzeichnet sein

2. charakteryzować < form. perf. u‑>:

charakteryzować TEAT., CINE

sich acus. schminken