Traducciones de „abnormalita“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

normalka <gen. ‑ki, sin pl. > [normalka] SUST. f coloq.

normalka

das Normalste nt von der Welt coloq.

anormalny [anormalnɨ] ADJ.

1. anormalny (odbiegający od normy):

anormalny

abnormal

anormalny

unnormal

anormalny głos

abnormale Stimme f

2. anormalny (chory psychicznie):

anormalny

psychisch krank

człowiek anormalny

psychisch kranker Mensch m

formalina <gen. ‑ny, sin pl. > [formalina] SUST. f QUÍM.

formalina

Formalin nt

anormalnie [anormalɲe] ADJ.

anormalnie

anormal

anormalnie

unnormal

była anormalnie chuda

sie war unnormal dünn

formalista (-tka) <gen. ‑ty, pl. ‑iści> [formalista] SUST. m (f) decl. jak f w lp elev.

formalista (-tka)

Formalist(in) m (f)

ale z niego formalista!

was für ein Formalist!

karmelita (nka) <gen. ‑ty, pl. ‑ici> [karmelita] SUST. m (f) decl. jak f w lp REL.

1. karmelita pl. (zakon):

karmelici

Karmeliterorden m

karmelitanki

Orden m der Karmelit[er]innen

karmelitanki

die Karmelit[er]innen pl.

2. karmelita (zakonnik):

karmelita (nka)

Karmeliter[mönch](Karmelit[er]in) m (f)

normalny [normalnɨ] ADJ.

1. normalny (przeciętny):

normalny stan rzeczy

Normal-

normalny tryb życia

normal

normalny tryb życia

gewöhnlich

2. normalny (standardowy):

normalny godziny odjazdu

regulär

normalny bilet

normal

normalny bilet

Normal-

3. normalny (prawidłowy):

normalny objaw, reakcja, wzrost

normal

normalny rozwój słuchu u dziecka

normale Entwicklung f des Gehörs des Kindes

4. normalny (zdrowy psychicznie):

normalny człowiek

normal

normalny człowiek

psychisch gesund

normalnie [normalɲe] ADV.

normalnie zachowywać się

normal

normalnie odbywać się, przebiegać

normal

normalnie odbywać się, przebiegać

erwartungsgemäß

formalizm <gen. ‑u, loc ‑zmie, sin pl. > [formalism] SUST. m t. elev. t. FILOS.

formalizm

Formalismus m t. elev.

przesadny formalizm

übertriebener Formalismus elev.

normalnieć <‑eje; form. perf. z‑> [normalɲetɕ] V. intr. elev.

normalnieć

normal werden

normalnieć

zur Norm zurückkehren

anormalność <gen. ‑ści, sin pl. > [anormalnoɕtɕ] SUST. f elev.

anormalność

Abnormität f

anormalność

Anomalie f

anormalność czyjegoś wzrostu

Abnormität der Größe von jdm

znormalizować [znormalizovatɕ]

znormalizować form. perf. od normalizować

Véase también: normalizować

I . normalizować <‑zuje; form. perf. z‑> [normalizovatɕ] V. trans.

1. normalizować (standaryzować):

normalizować produkcję, wymiary

norm[ier]en

2. normalizować (doprowadzać do normalnego stanu):

normalizować stosunki

normalisieren

II . normalizować <‑zuje; form. perf. z‑> [normalizovatɕ] V. v. refl.

normalizować (wracać do normalnego stanu) (stosunki, sytuacja)

sich acus. normalisieren

normalizator <gen. ‑a, pl. ‑orzy> [normalizator] SUST. m

normalizator DER., TÉC.

Normer m

I . normalizować <‑zuje; form. perf. z‑> [normalizovatɕ] V. trans.

1. normalizować (standaryzować):

normalizować produkcję, wymiary

norm[ier]en

2. normalizować (doprowadzać do normalnego stanu):

normalizować stosunki

normalisieren

II . normalizować <‑zuje; form. perf. z‑> [normalizovatɕ] V. v. refl.

normalizować (wracać do normalnego stanu) (stosunki, sytuacja)

sich acus. normalisieren

normalizacja <gen. ‑ji, pl. ‑je> [normalizatsja] SUST. f

1. normalizacja (standaryzacja: procesów, wyrobów):

normalizacja

Norm[ier]ung f

2. normalizacja (unormowanie się: stosunków, sytuacji):

normalizacja

Normalisierung f

nienormalnie [ɲenormalɲe] ADV.

nienormalnie reagować:

nienormalnie

unnormal

nienormalnie

anormal

nienormalnie

abnorm[al]