Traducciones de „ústrižok“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

Austriak (-aczka) <gen. ‑a, pl. ‑acy> [awstrjak] SUST. m (f)

Austriak (-aczka)

Österreicher(in) m (f)

ustnik <gen. ‑a, pl. ‑i> [ustɲik] SUST. m

1. ustnik t. MÚS. (papierosa, fajki):

ustnik

Mundstück nt

2. ustnik TÉC.:

ustnik

Düse f

austriacki [awstrjatski] ADJ.

austriacki

österreichisch

locuciones, giros idiomáticos:

austriackie gadanie coloq.

dummes Gequatsche nt

austriackie gadanie coloq.

das ist ja alles Mumpitz m pey. coloq.

ustrojowy [ustrojovɨ] ADJ.

1. ustrojowy:

ustrojowy DER., POL. przemiana

strukturell

ustrojowy DER., POL. przemiana

System-

2. ustrojowy BIOL., MED.:

płyn ustrojowy

Körperflüssigkeit f

I . ustrajać <‑ja; imperf. ‑aj> [ustrajatɕ], ustroić [ustroitɕ] form. perf. V. trans. elev.

ustrajać

schmücken

ustrajać choinkę

den Tannenbaum [o. Christbaum] schmücken

II . ustrajać <‑ja; imperf. ‑aj> [ustrajatɕ], ustroić [ustroitɕ] form. perf. V. v. refl. elev. gen. form. perf. (ubierać się)

ustrajać

anziehen

ustroić się w nową sukienkę

ein neues Kleid anziehen

ustronie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [ustroɲe] SUST. nt elev.

ustronie

abgelegener Ort m

ustronie

Krähwinkel m coloq.

ustronny [ustronnɨ] ADJ. elev.

ustronny

abgelegen

ustronny

einsam

ustronne miejsce

abgelegener Ort m

ustronne miejsce

Krähwinkel m coloq.

ustrój <gen. ‑roju, pl. ‑roje> [ustruj] SUST. m

1. ustrój POL.:

ustrój

System nt

ustrój

Struktur f

ustrój państwowy

Staatsform f

ustrój społeczny

Gesellschaftsform f

2. ustrój BIOL. (organizm):

ustrój

Organismus m

3. ustrój TÉC.:

ustrój nośny mostu

Überbau m der Brücke

I . ustrzec <‑eże> [ustʃets] V. trans. form. perf. elev.

ustrzec kogoś od czegoś [lub przed czymś]

jdn vor etw bewahren

II . ustrzec <‑eże> [ustʃets] V. v. refl. form. perf. elev.

ustrzec się czegoś [lub przed czymś]

etw vermeiden

ustrzec się czegoś [lub przed czymś]

einer S. gen. entgehen

nie ustrzegł się paru [poważnych] błędów

er konnte einige [gravierende] Fehler nicht vermeiden

ustnie [ustɲe] ADV.

ustnie

mündlich

ustnie zdawać egzamin

die Prüfung mündlich ablegen