Traducciones de „sportfest“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

spor·tief <sportieve, sportiever, sportiefst> [spɔrtif] ADJ.

1. sportief:

sportief (sport)

sportlich

sportief (vlot)

schneidig

sportief (van auto, motor)

schnittig

een sportief evenement

eine Sportveranstaltung

een sportief evenement

ein sportliches Treffen

het sportief roeien

das Sportrudern

sportieve schoenen

Sportschuhe pl.

sportieve schoenen

sportliche Schuhe pl.

2. sportief (van sport houdend):

sportief

sportlich

een sportieve jongen

ein sportlicher Junge

3. sportief:

sportief (eerlijk, fair)

sportlich

sportief (fair)

fair

een sportieve speler

ein fairer Spieler

sport·tas <sporttas|sen> [spɔrtɑs] SUST. f

sporttas

Sporttasche f

sport·hemd <sporthemd|en> [spɔrthɛmt] SUST. nt

sporthemd

Freizeithemd nt

sporthemd (sportief hemd)

Sporthemd nt

sporthemd (sportief hemd)

sportliche(s) Hemd nt

sport·veld <sportveld|en> [spɔrtfɛlt] SUST. nt

sportveld

Sportplatz m

spor·ten <sportte, h. gesport> [spɔrtə(n)] V. intr.

sporten

Sport (be)treiben

sporten

Sport machen coloq.

je moet meer gaan sporten

du solltest dich mehr sportlich betätigen

spor·ter <sporter|s> [spɔrtər] SUST. m

sporter

Sportler m

spor·ti·vi·teit [spɔrtivitɛɪt] SUST. f geen pl.

sportiviteit

Sportlichkeit f

sportiviteit (eerlijkheid, gedrag e.d.)

Fairness f

sport·wed·strijd <sportwedstrijd|en> [spɔrtwɛtstrɛɪt] SUST. m

sportwedstrijd

Sportwettkampf m

sport·hal <sporthal|len> [spɔrthɑl] SUST. f

sporthal

Sporthalle f

sport·club <sportclub|s> [spɔrtklʏp] SUST. f

sportclub

Sportklub m

sportclub

Sportverein m

sport·ster <sportster|s> [spɔrtstər] SUST. f

sportster forma femenina de sporter

Véase también: sporter

spor·ter <sporter|s> [spɔrtər] SUST. m

sporter

Sportler m

sport <sport|en> [spɔrt] SUST. f

1. sport (lichamelijke bezigheid):

sport

Sport m

veel aan sport doen

viel Sport treiben

verschillende takken van sport

verschiedene Sportarten pl.

2. sport (bepaalde sport):

sport

Sport m

sport

Sportart f

een sport beoefenen

einen Sport (be)treiben

een sport van iets maken

etw zum Sport machen

een sport van iets maken irón.

sich dat. einen Sport aus etw machen

3. sport (trede):

sport

Sprosse f

de hoogste sport bereiken fig.

die höchste Stufe erreichen

4. sport (stoelspaak):

sport

Steg m

spo·re <spore|n> [sporə] SUST. f

spore

Spore f meist pl.

spo·ren <spoorde, h. gespoord> [sporə(n)] V. intr.

1. sporen (in eenzelfde spoor lopen):

sporen

spuren

2. sporen (per spoor reizen):

sporen

mit der Bahn fahren [o. reisen]

naar Amsterdam sporen

mit der Bahn nach Amsterdam fahren