Traducciones de „bevorrechtigte“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

be·voor·rech·ten <bevoorrechtte, h. bevoorrecht> [bəvorɛxtə(n)] V. trans.

bevoorrechten

mit Vorrechten versehen

bevoorrechten

privilegieren

een bevoorrechte positie innemen

eine privilegierte [o. bevorzugte] Stellung einnehmen

de bevoorrechte schuldeiser jur.

der Vorzugsgläubiger

be·voch·ti·gen <bevochtigde, h. bevochtigd> [bəvɔxtəɣə(n)] V. trans.

bevochtigen

befeuchten

bevochtigen

anfeuchten

bevochtigen (lichtjes)

benetzen form.

zijn lippen bevochtigen

sich dat. die Lippen befeuchten

ge·rech·tigd [ɣərɛxtəxt] ADJ.

gerechtigd

berechtigt

gerechtigd

befugt

gerechtigd tot deelname

teilnahmeberechtigt

be·vruch·ting <bevruchting|en> [bəvrʏxtɪŋ] SUST. f

bevruchting

Befruchtung f

bevruchting (dieren)

Besamung f

be·vor·de·raar·ster SUST. f

bevorderaarster forma femenina de bevorderaar

Véase también: bevorderaar

be·vor·de·raar <bevorderaar|s> [bəvɔrdərar] SUST. m

bevorderaar

Förderer m

be·vor·de·ring <bevordering|en> [bəvɔrdərɪŋ] SUST. f

1. bevordering:

bevordering (het vooruithelpen)

Förderung f

bevordering (stimulering)

Anregung f

2. bevordering:

bevordering (verhoging in rang)

Beförderung f

bevordering (leerling)

Versetzung f

be·vor·der·lijk <bevorderlijke, bevorderlijker, meest bevorderlijk> [bəvɔrdərlək] ADJ.

bevorderlijk

förderlich +dat.

bevorderlijk

zuträglich form. +dat.

bevorderlijk voor de goede zeden

den guten Sitten förderlich

be·voeg·de <bevoegde|n> SUST. m en f

bevoegde (die erover gaat)

zuständige Person f

bevoegde (gemachtigde)

Befugte(r) f(m)

bevoegde (aan de bekwaamheidseisen voldoend)

qualifizierte [o. kompetente] Person f

voor·recht <voorrecht|en> [vorɛxt] SUST. nt (privilege)

voorrecht

Vorrecht nt

voorrecht

Privileg nt form.

de voorrechten van de adel

die Privilegien des Adels

het is mij een voorrecht

es ist mir eine große Ehre

be·vech·ten <bevocht, h. bevochten> [bəvɛxtə(n)] V. trans.

1. bevechten (vechtend verkrijgen):

bevechten

erkämpfen

bevechten

erringen

2. bevechten (vechten tegen):

bevechten

bekämpfen

kies·ge·rech·tigd [kisxərɛxtəxt] ADJ.

kiesgerechtigd

stimmberechtigt

kiesgerechtigd

wahlberechtigt