Traducciones de „pr��dikativ“ en el diccionario alemán » polaco

prädikati̱v [prɛdika​ˈtiːf] ADJ. LING.

prädikativ

jako orzecznik

prädikativ

orzecznikowy

Ịndikativ <‑s, ‑e> [ˈɪndikatiːf] SUST. m LING.

1. Indikativ (Modus):

Indikativ

tryb m oznajmujący

2. Indikativ (Verb):

Indikativ

czasownik m w trybie oznajmującym

Frikati̱v <‑s, ‑e> SUST. m

Frikativ SUST. m <‑[e]s, ‑e>:

Frikativ LING., LING.

spółgłoska f szczelinowa [lub frykatywna]

Frikativ LING., LING.

spirant m

provokati̱v [provoka​ˈtiːf] ADJ. ADV. elev.

provokativ → provokant

Véase también: provokant

I . provokạnt [provo​ˈkant] ADJ. elev.

provokant Verhalten:

provokant

prowokacyjny

II . provokạnt [provo​ˈkant] ADV. elev.

provokant formulieren:

provokant

prowokacyjnie

sich provokant verhalten

zachowywać się prowokacyjnie [lub prowokująco]

privativ ADJ. DER.

privativ

brakujący

privativ

zabrany

privativ Schuldübernahme

przejęcie nt długu [zwalniające]