Traducciones de „erbio“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

Sẹrbin <‑, ‑nen> SUST. f

Serbin → Serbe

Véase también: Serbe

Sẹrbe (Sẹrbin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈzɛrbə] SUST. m (f)

Serbe (Sẹrbin)

Serb(ka) m (f)

Ẹrbin <‑, ‑nen> [ˈɛrbɪn] SUST. f

Erbin → Erbe

Véase también: Erbe , Erbe

Ẹrbe² (Ẹrbin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈɛrbə] SUST. m (f) DER.

Erbe (Ẹrbin)

spadkobierca(-czyni) m (f)

gesetzlicher [o. rechtmäßiger] Erbe

spadkobierca ustawowy

pflichtteilsberechtigter Erbe

spadkobierca uprawniony do zachowku

jdn als Erben einsetzen

wyznaczać [form. perf. wyznaczyć] kogoś na spadkobiercę

Ẹrbe¹ <‑s, sin pl. > [ˈɛrbə] SUST. nt

1. Erbe DER.:

Erbe

spadek m

das Erbe antreten

obejmować [form. perf. objąć] spadek

2. Erbe fig (überkommene Tradition):

Erbe

spuścizna f elev.

I . ẹrben [ˈɛrbən] V. trans.

1. erben (das Erbe antreten):

etw [von jdm] erben

przejmować [form. perf. przejąć] coś w spadku [po kimś]

2. erben hum. coloq. (geschenkt bekommen):

etw [von jdm] erben Kleidungsstück

odziedziczyć coś [po kimś] hum.

II . ẹrben [ˈɛrbən] V. intr. (als Erbe fungieren)

erben

dziedziczyć [form. perf. o‑]

ẹrblich [ˈɛrplɪç] ADJ.

erblich

dziedziczny

erblich belastet sein

być obciążonym dziedzicznie

Ẹrbium <‑s, sin pl. > [ˈɛrbi̯ʊm] SUST. nt QUÍM.

Erbium

erb m

erbo̱st [ɛɐ̯​ˈboːst] ADJ.

erbost

rozgniewany

erbost

rozzłoszczony

erbost

zły

erbi̱e̱ten* V. v. refl. irr elev.

sich erbieten etw zu tun

zaofiarować się coś zrobić

erbịtten* [ɛɐ̯​ˈbɪtɐn] V. trans. irr elev.

etw von jdm erbitten

wyprosić u kogoś coś

etw von jdm erbitten

uprosić kogoś o coś coloq.