neerlandés » alemán

Traducciones de „zweite“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

zwe·ten: verbo
zweet: sustantivo
zwer·ven: verbo
zwel·gen: verbo
zwen·gel: sustantivo
zwer·ver: sustantivo
zwel·len: verbo
zwem·men: verbo
zwem·mer: sustantivo
zwen·del: sustantivo
zweeg: verbo
zweem: sustantivo
zweep: sustantivo
zweer: sustantivo
zwenk: sustantivo
zwerm: sustantivo
zwe·ren: verbo
zwe·ven: verbo
zwegen: verbo
zwe·men: verbo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: zweet , zweten , zwendel , zwemmer , zwemmen , zwellen , zwerver , zwengel , zwelgen , zwerven , zwepen , zwemen , zwegen , zweven , zweren , zwerm , zwenk , zweer , zweep , zweem y/e zweeg

zwe·ten <zweette, h. gezweten/gezweet> [zwetə(n)] V. intr. (ook kaas, muren)

transpirieren espec.

zweten als een otter

wie ein Affe schwitzen coloq.

op iets zweten

sich mit etw abplagen

zweet [zwet] SUST. nt geen pl.

1. zweet (transpiratie):

in het zweet des aanschijns

im Schweiße meines/deines etc. Angesichtes

zich in het zweet lopen [o. werken]

ins Schwitzen kommen

nat van het zweet

nass geschwitzt

nat van het zweet

2. zweet (naar buiten komend vocht):

Wasser nt

Schwitzwasser nt

het zweet staat op de muren

an den Wänden hat sich das Wasser niedergeschlagen

zwer·ven <zwierf, h. gezworven> [zwɛrvə(n)] V. intr.

1. zwerven:

zwerven (ronddolen)

(umher)streifen

zwerven (trekken)

zwerven (trekken)

(umher)streunen pey.

een zwervende hond

ein streunender Hund

zijn ogen [o. blik] over iets laten zwerven fig.

den Blick über etw acus. schweifen lassen

zwervende volkeren

nomadisierende Völker pl.

2. zwerven (landlopen):

een zwervend leven leiden

nicht sesshaft sein

zwel·gen¹ <zwolg, h. gezwolgen> [zwɛlɣə(n)] V. trans. (gulzig eten, drinken)

iets naar binnen zwelgen

etw hinunterschlingen

zwen·gel <zwengel|s> [zwɛŋəl] SUST. m

zwengel (op en neer)

zwengel (in 't rond)

Kurbel f

zwer·ver <zwerver|s> [zwɛrvər] SUST. m

1. zwerver (iem die ronddoolt):

2. zwerver:

zwerver (landloper)

Landstreicher m

zwerver (in de stad)

Stadtstreicher m

zwel·len <zwol, i. gezwollen> [zwɛlə(n)] V. intr.

de rivier zwelt

der Fluss schwillt an

zijn borst zwol van trots fig.

seine Brust schwoll an vor Stolz

zwem·men <zwom, h./i. gezwommen> [zwɛmə(n)] V. intr.

zwemmen (zich in water baden)

baden

iem/iets laten zwemmen fig.

sich nicht mehr um jdn/etw kümmern

verboden te zwemmen

zwem·mer <zwemmer|s> [zwɛmər] SUST. m

zwen·del [zwɛndəl] SUST. m geen pl.

Betrug m

zweeg V.

zweeg 3. pers. sing. imperf. van zwijgen¹, zwijgen²

Véase también: zwijgen , zwijgen

zwij·gen² <zweeg, h. gezwegen> [zwɛiɣə(n)] V. intr.

zwijgen als het graf

schweigen wie ein Grab

zwijgen als het graf (hardnekkig niets zeggen)

sich ausschweigen

zwijgen als vermoord bel.

schweigen wie ein Grab

zwijgen als vermoord (hardnekkig niets zeggen)

sich ausschweigen

in alle talen zwijgen

in sieben Sprachen schweigen coloq.

om nog te zwijgen van …

ganz zu schweigen von … +dat.

wie zwijgt, stemt toe provb.

keine Antwort ist auch eine Antwort

zwij·gen¹ [zwɛiɣə(n)] SUST. nt geen pl.

er het zwijgen toe doen

sich über etw acus. ausschweigen

iem het zwijgen opleggen

jdm Stillschweigen auferlegen

iem het zwijgen opleggen fig.

jdn zum Schweigen bringen

zweem [zwem] SUST. m geen pl.

zweem (lichte graad)

Spur f

zweem (schijntje, klein beetje)

Hauch m

zweem (schijntje, klein beetje)

zweem (zwakke gewaarwording, lichte opwelling)

Anflug m

zweem (uiterlijke schijn)

zweem (kleur)

Stich m

er is geen zweem van te bespeuren

davon ist noch nicht mal ein Hauch zu spüren

er klonk een zweempje ironie in zijn stem

in seiner Stimme klang eine Spur von Ironie mit

blauw met een zweem van violet

blau mit einem Stich ins Violette

geen zweem van hoop

kein Hoffnungsschimmer

met een zweem van ernst

mit einem gewissen ernsten Unterton

een zweem van voornaamheid

ein Hauch von Vornehmheit

zonder een zweem van twijfel

ohne den geringsten Zweifel

zweep <zwepen> [zwep] SUST. f

zweep (van een ruiter)

het klappen van de zweep kennen fig.

wissen, wo's langgeht coloq.

zweer <zweren> [zwer] SUST. f

zwenk <zwenk|en> [zwɛŋk] SUST. m

Schwenk m

zwerm <zwerm|en> [zwɛrm] SUST. m

Schwarm m

in [o. bij ] zwermen

zwe·ren¹ <zwoor/zweerde, h. gezworen> [zwerə(n)] V. trans. (een eed afleggen)

iem trouw zweren

jdm Treue schwören

zwe·ven <zweefde, h./i. gezweefd> [zwevə(n)] V. intr.

zwegen V.

zwegen 3. pers. pl. imperf. van zwijgen¹, zwijgen²

Véase también: zwijgen , zwijgen

zwij·gen² <zweeg, h. gezwegen> [zwɛiɣə(n)] V. intr.

zwijgen als het graf

schweigen wie ein Grab

zwijgen als het graf (hardnekkig niets zeggen)

sich ausschweigen

zwijgen als vermoord bel.

schweigen wie ein Grab

zwijgen als vermoord (hardnekkig niets zeggen)

sich ausschweigen

in alle talen zwijgen

in sieben Sprachen schweigen coloq.

om nog te zwijgen van …

ganz zu schweigen von … +dat.

wie zwijgt, stemt toe provb.

keine Antwort ist auch eine Antwort

zwij·gen¹ [zwɛiɣə(n)] SUST. nt geen pl.

er het zwijgen toe doen

sich über etw acus. ausschweigen

iem het zwijgen opleggen

jdm Stillschweigen auferlegen

iem het zwijgen opleggen fig.

jdn zum Schweigen bringen

zwe·men <zweemde, h. gezweemd> [zwemə(n)] V. intr.

zwemen (kleur)

Consultar el diccionario

neerlandés

Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski