Traducciones de „zwölfter“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

zwollen V.

zwollen 3. pers. pl. imperf. van zwellen

Véase también: zwellen

zwel·len <zwol, i. gezwollen> [zwɛlə(n)] V. intr.

zwellen

(an)schwellen

de rivier zwelt

der Fluss schwillt an

zijn borst zwol van trots fig.

seine Brust schwoll an vor Stolz

zwolgen V.

zwolgen 3. pers. pl. imperf. van zwelgen¹, zwelgen²

Véase también: zwelgen , zwelgen

zwel·gen² <zwolg, h. gezwolgen> [zwɛlɣə(n)] V. intr.

zwelgen (volop hebben)

schwelgen

zwelgen (geluk, vreugde)

schwimmen

zwelgen in genot

im Genuss schwelgen

zwelgen in herinneringen

in Erinnerungen schwelgen

zwel·gen¹ <zwolg, h. gezwolgen> [zwɛlɣə(n)] V. trans. (gulzig eten, drinken)

zwelgen

schlingen

iets naar binnen zwelgen

etw hinunterschlingen

zwoer V.

zwoer 3. pers. sing. imperf. van zweren¹, zweren²

Véase también: zweren , zweren

zwe·ren² <zwoer, h. gezworen> [zwerə(n)] V. intr. (een eed afleggen)

zweren

schwören

bij hoog en (bij) laag zweren

(etw) hoch und heilig schwören

die jongen zweert bij zijn onderwijzer fig.

der Junge schwört auf seinen Lehrer

ik zou er niet op durven zweren

ich könnte es nicht beschwören

zwe·ren¹ <zwoor/zweerde, h. gezworen> [zwerə(n)] V. trans. (een eed afleggen)

zweren

schwören

iem trouw zweren

jdm Treue schwören

zwolg V.

zwolg 3. pers. sing. imperf. van zwelgen¹, zwelgen²

Véase también: zwelgen , zwelgen

zwel·gen² <zwolg, h. gezwolgen> [zwɛlɣə(n)] V. intr.

zwelgen (volop hebben)

schwelgen

zwelgen (geluk, vreugde)

schwimmen

zwelgen in genot

im Genuss schwelgen

zwelgen in herinneringen

in Erinnerungen schwelgen

zwel·gen¹ <zwolg, h. gezwolgen> [zwɛlɣə(n)] V. trans. (gulzig eten, drinken)

zwelgen

schlingen

iets naar binnen zwelgen

etw hinunterschlingen

zwoel <zwoele, zwoeler, zwoelst> [zwul] ADJ.

zwoel

schwül

zwoerd <zwoerd|en> [zwurt] SUST. nt

zwoerd

Schwarte f

zwoor V.

zwoor 3. pers. sing. imperf. van zweren¹, zweren²

Véase también: zweren , zweren

zwe·ren² <zwoer, h. gezworen> [zwerə(n)] V. intr. (een eed afleggen)

zweren

schwören

bij hoog en (bij) laag zweren

(etw) hoch und heilig schwören

die jongen zweert bij zijn onderwijzer fig.

der Junge schwört auf seinen Lehrer

ik zou er niet op durven zweren

ich könnte es nicht beschwören

zwe·ren¹ <zwoor/zweerde, h. gezworen> [zwerə(n)] V. trans. (een eed afleggen)

zweren

schwören

iem trouw zweren

jdm Treue schwören

zworen V.

zworen 3. pers. pl. imperf. van zweren¹, zweren²

Véase también: zweren , zweren

zwe·ren² <zwoer, h. gezworen> [zwerə(n)] V. intr. (een eed afleggen)

zweren

schwören

bij hoog en (bij) laag zweren

(etw) hoch und heilig schwören

die jongen zweert bij zijn onderwijzer fig.

der Junge schwört auf seinen Lehrer

ik zou er niet op durven zweren

ich könnte es nicht beschwören

zwe·ren¹ <zwoor/zweerde, h. gezworen> [zwerə(n)] V. trans. (een eed afleggen)

zweren

schwören

iem trouw zweren

jdm Treue schwören

zwoe·gen <zwoegde, h. gezwoegd> [zwuɣə(n)] V. intr.

1. zwoegen (hijgen):

zwoegen

keuchen

haar zwoegende boezem

ihr wogender Busen

hij zwoegt van het zware werk

er keucht vor Anstrenung

2. zwoegen (zwaar werk verrichten):

zwoegen

sich abplagen coloq.

zwoeren V.

zwoeren 3. pers. pl. imperf. van zweren¹, zweren²

Véase también: zweren , zweren

zwe·ren² <zwoer, h. gezworen> [zwerə(n)] V. intr. (een eed afleggen)

zweren

schwören

bij hoog en (bij) laag zweren

(etw) hoch und heilig schwören

die jongen zweert bij zijn onderwijzer fig.

der Junge schwört auf seinen Lehrer

ik zou er niet op durven zweren

ich könnte es nicht beschwören

zwe·ren¹ <zwoor/zweerde, h. gezworen> [zwerə(n)] V. trans. (een eed afleggen)

zweren

schwören

iem trouw zweren

jdm Treue schwören

zwommen V.

zwommen 3. pers. pl. imperf. van zwemmen

Véase también: zwemmen

zwem·men <zwom, h./i. gezwommen> [zwɛmə(n)] V. intr.

zwemmen

schwimmen

zwemmen (zich in water baden)

baden

iem/iets laten zwemmen fig.

sich nicht mehr um jdn/etw kümmern

verboden te zwemmen

Baden verboten

huf·ter <hufter|s> [hʏftər] SUST. m

hufter

Rindvieh nt

hufter (onbeschoft, lomp vooral)

Rüpel m pey.

hufter (onbeschoft jong mens, minder sterk)

Lümmel m pey.

hufter (dom)

Kaffer m argot pey.

lif·ter <lifter|s> [lɪftər] SUST. m

lifter

Anhalter m

lifter

Tramper m

ref·ter <refter|s> [rɛftər] SUST. m

refter

Rem(p)ter m

refter

Refektorium nt

refter

Speisesaal m