Traducciones de „vorderste“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

don·der·stem <donderstem|men> [dɔndərstɛm] SUST. f

donderstem

Donnerstimme f

vor·de·ren¹ <vorderde, i. gevorderd> [vɔrdərə(n)] V. intr. (verderkomen)

vorderen

vorankommen

vorderen

vorwärtskommen

vorderen

vorangehen

vorderen

Fortschritte machen

op gevorderde leeftijd

im vorgeschrittenen Alter

met zijn werk vorderen

mit seiner Arbeit vorwärtskommen

vor·de·ring <vordering|en> [vɔrdərɪŋ] SUST. f

1. vordering (vooruitgang):

vordering

Fortschritt m

vorderingen maken

Fortschritte machen

2. vordering:

vordering (eis, het opeisen, opgeëiste)

Forderung f

vordering (aanspraak op)

Anspruch m

een vordering in kort geding bel. jur.

eine Klage im summarischen Verfahren

een vordering op iem hebben

eine Forderung an jdn haben

publieke vordering jur.

Antrag der Staatsanwaltschaft

uitstaande vorderingen

Außenstände pl.

on·der·stel <onderstel|len> [ɔndərstɛl] SUST. nt

1. onderstel:

onderstel (deel van een voorwerp)

Untergestell nt

onderstel (voetstuk)

Untersatz m

onderstel (op wielen vooral)

Fahrgestell nt

2. onderstel hum. (onderlijf):

onderstel

Untergestell nt

onderstel

Fahrgestell nt

be·vor·de·raar·ster SUST. f

bevorderaarster forma femenina de bevorderaar

Véase también: bevorderaar

be·vor·de·raar <bevorderaar|s> [bəvɔrdərar] SUST. m

bevorderaar

Förderer m

ui·ter·ste <uiterste|n> [œytərstə] SUST. nt

1. uiterste (het hoogste in zijn soort, het meest uiteenliggende):

uiterste

Äußerste(s) nt

uiterste

Extrem nt

tot uitersten vervallen

in Extreme verfallen

van het ene uiterste in het andere

von einem Extrem ins andere

2. uiterste (m. b. t. een rangorde, intensiteit):

uiterste

Äußerste(s) nt

uiterste

Letzte(s) nt

bereid zijn tot het uiterste te gaan

bereit sein, bis zum Äußersten zu gehen

3. uiterste (einde):

uiterste

Letzte(s) nt

uiterste

Ende nt

zich tot het uiterste verdedigen

sich bis zum Äußersten verteidigen

ach·ter·ste¹ <achterste|n> [ɑxtərstə] SUST. nt of m of f (rangorde)

achterste

Hintere(r) f(m)

achterste

Hintere(s) nt

achterste

Hinterste(r) f(m)

achterste

Hinterste(s) nt

be·vor·de·raar <bevorderaar|s> [bəvɔrdərar] SUST. m

bevorderaar

Förderer m

be·vor·de·ring <bevordering|en> [bəvɔrdərɪŋ] SUST. f

1. bevordering:

bevordering (het vooruithelpen)

Förderung f

bevordering (stimulering)

Anregung f

2. bevordering:

bevordering (verhoging in rang)

Beförderung f

bevordering (leerling)

Versetzung f

moe·der-over·ste <moeder-overste|n> [mudərovərstə] SUST. f

moeder-overste

Oberin f

be·vor·de·ren <bevorderde, h. bevorderd> [bəvɔrdərə(n)] V. trans.

1. bevorderen:

bevorderen (begunstigen)

fördern

bevorderen (lichaamsfuncties: stimuleren)

anregen

dat bevordert de bloedsomloop

das regt den Kreislauf an

2. bevorderen:

bevorderen (in rang verhogen)

befördern

bevorderen (leerling)

versetzen

op·vor·de·ren <vorderde op, h. opgevorderd> [ɔpfɔrdərə(n)] V. trans.

opvorderen

zurückfordern

opvorderen

einfordern

in·vor·de·ren <vorderde in, h. ingevorderd> [ɪnvɔrdərə(n)] V. trans.

invorderen

eintreiben

invorderen

einziehen

be·vor·der·lijk <bevorderlijke, bevorderlijker, meest bevorderlijk> [bəvɔrdərlək] ADJ.

bevorderlijk

förderlich +dat.

bevorderlijk

zuträglich form. +dat.

bevorderlijk voor de goede zeden

den guten Sitten förderlich

in·vor·der·baar [ɪnvɔrdərbar] ADJ.

invorderbaar

eintreibbar

invorderbaar

einziehbar

on·der·stel·len <onderstelde, h. ondersteld> [ɔndərstɛlə(n)] V. trans.

1. onderstellen (als hypothese, uitgangspunt aannemen):

onderstellen

unterstellen

onderstellen

annehmen

2. onderstellen (noodzakelijk aanwezig achten):

onderstellen

voraussetzen

on·der·steu·nen <ondersteunde, h. ondersteund> [ɔndərstønə(n)] V. trans.

1. ondersteunen (steunen tegen instorten):

ondersteunen

(ab)stützen

2. ondersteunen (vasthouden):

ondersteunen

(unter)stützen

3. ondersteunen (helpen, bijstaan):

ondersteunen

unterstützen

4. ondersteunen (een voorstel, verzoek e.d.):

ondersteunen

unterstützen