Traducciones de „vergangene“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

ge·van·ge·ne <gevangene|n> [ɣəvɑŋənə] SUST. m en f

1. gevangene (gevangen genomen persoon):

gevangene

Gefangene(r) f(m)

2. gevangene (gedetineerde):

gevangene

Häftling m

gevangene

Gefangene(r) f(m)

ver·ga·pen <vergaapte zich, h. zich vergaapt> [vərɣapə(n)] V. wk ww

vergapen zich vergapen:

vergapen

anstaunen

vergapen

bestaunen

zich vergapen aan een motor

ein Motorrad bestaunen

ver·ga·ren <vergaarde, h. vergaard> [vərɣarə(n)] V. trans.

vergaren

sammeln

vergaren (bijeenbrengen)

zusammenbringen

gegevens vergaren

Datenmaterial sammeln

daardoor zal hij roem vergaren

das wird ihm Ruhm einbringen

ver·ga·ten V.

vergaten 3. pers. pl. imperf. van vergeten

Véase también: vergeten , vergeten , vergeten

ver·ge·ten³ V.

vergeten volt. deelw. van vergeten

ver·ge·ten² <vergat, h./i. vergeten> [vərɣetə(n)] V. trans.

1. vergeten (niet meer weten):

vergeten

vergessen

dat is om nooit te vergeten!

das vergisst man nicht so leicht!

alles is vergeten en vergeven

alles ist vergeben und vergessen

2. vergeten (verzuimen te doen):

vergeten

vergessen

3. vergeten (van zich afzetten):

vergeten

vergessen

vergeet het maar! fig.

vergiss es!

4. vergeten (laten liggen):

vergeten

vergessen

ik heb mijn boek vergeten

ich habe mein Buch vergessen

ver·ge·ten¹ <vergat zich, h. zich vergeten> [vərɣetə(n)] V. wk ww

vergeten zich vergeten (buiten zichzelf raken):

vergeten

sich vergessen

hij vergat zich in zijn woede

in seiner Wut vergaß er sich

ver·ga·ven V.

vergaven 3. pers. pl. imperf. van vergeven

Véase también: vergeven

ver·ge·ven <vergaf, h. vergeven> [vərɣevə(n)] V. trans.

1. vergeven (kwijtschelden):

vergeven

vergeben

vergeven

verzeihen

ik kan mezelf nooit vergeven, dat ik …

ich werde mir nie verzeihen können, dass ich …

2. vergeven (vergiftigen):

vergeven

vergiften

van iets vergeven zijn fig.

mit etw vergiftet sein

het is hier vergeven van de muggen fig.

es wimmelt hier von Mücken

3. vergeven (uitdelen):

vergeven

vergeben

ver·gal·len <vergalde, h. vergald> [vərɣɑlə(n)] V. trans.

vergallen

vergällen

vergallen

verleiden

iem het leven vergallen

jdm das Leben vergällen

ver·gas·sen <vergaste, h. vergast> [vərɣɑsə(n)] V. trans.

vergassen

vergasen

ver·gas·ten <vergastte, h. vergast> [vərɣɑstə(n)] V. trans.

vergasten

bewirten

iem op een diner vergasten

jdn mit einem Diner bewirten

ver·ge·noe·gen <vergenoegde, h. vergenoegd> [vɛrɣənuɣə(n)] V. trans.

1. vergenoegen (tevredenstellen, m.b.t. een ander):

vergenoegen

zufriedenstellen

vergenoegen

sich zufriedengeben

vergenoegen

sich begnügen

zich vergenoegen met iets

sich mit etw begnügen

2. vergenoegen (genoegen doen):

vergenoegen

erfreuen

ver·gaand [vɛrɣant] ADJ.

vergaand

weitgehend

vergaand

weitreichend

vergaande maatregelen

weitreichende Maßnahmen pl.

ver·ga·de·ren <vergaderde, h. vergaderd> [vərɣadərə(n)] V. intr.

vergaderen

tagen

vergaderen

eine Versammlung abhalten

vergaderen (overleggen)

beraten

hij zit al de hele ochtend te vergaderen

er ist schon den ganzen Morgen in einer Versammlung

over iets vergaderen

über etw acus. tagen

over·gang <overgang|en> [ovərɣɑŋ] SUST. m

1. overgang (plaats; verandering):

overgang

Übergang m

2. overgang (een ander geloof, andere partij e.d.):

overgang

Übertritt m

de overgang tot het katholicisme

der Übertritt zum Katholizismus

3. overgang (menopauze):

overgang

Wechseljahre pl.

in de overgang zijn

in den Wechseljahren sein

roer·gan·ger <roerganger|s> [rurɣɑŋər] SUST. m scheepv.

roerganger

Rudergänger m

roerganger

Rudergast m

ver·ge·noegd <vergenoegde, vergenoegder, vergenoegdst> [vɛrɣənuxt] ADJ.

vergenoegd

zufrieden

vergenoegd (vrolijk)

vergnügt

ver·ge·len <vergeelde, i. vergeeld> [vərɣelə(n)] V. intr.

vergelen

vergilben

ver·gan·ke·lijk <vergankelijke, vergankelijker, vergankelijkst> [vərɣɑŋkələk] ADJ.

vergankelijk

vergänglich

ver·ga·de·ring <vergadering|en> [vərɣadərɪŋ] SUST. f

1. vergadering (georganiseerde bijeenkomst):

vergadering

Versammlung f

vergadering

Sitzung f

vergadering van aandeelhouders

Aktionärsversammlung f

vergadering achter gesloten deuren

Klausurtagung f

een vergadering beleggen/houden/leiden

eine Versammlung anberaumen/abhalten/leiten

gewone/buitengewone/algemene vergadering

ordentliche/außerordentliche Versammlung/Vollversammlung f

in vergadering bijeen zijn

auf einer Sitzung versammelt sein

vergadering van leraren

Lehrerkonferenz

de plenaire vergadering

das Plenum

2. vergadering (de vergaderde personen):

vergadering

Versammlung f

ver·gif·ti·gen <vergiftigde, h. vergiftigd> [vərɣɪftəɣə(n)] V. trans.

vergiftigen

vergiften

iem/iets vergiftigen

jdn/etw vergiften

ver·ga·lop·pe·ren <vergaloppeerde zich, h. zich vergaloppeerd> [vərɣalɔperə(n)] V. wk ww

vergalopperen zich vergalopperen:

vergalopperen

sich vergaloppieren

ver·gan·ke·lijk·heid [vərɣɑŋkələkhɛɪt] SUST. f geen pl.

vergankelijkheid

Vergänglichkeit f