Traducciones de „dzierganiem“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

zergạngen V. intr.

zergangen pp von zergehen

Véase también: zergehen

zerge̱hen* V. intr. irr +sein (Fett, Tablette)

zergehen

rozpuszczać [form. perf. rozpuścić] się

Butter in der Pfanne zergehen lassen

rozpuszczać [form. perf. rozpuścić] masło na patelni

auf der Zunge zergehen

rozpływać [form. perf. rozpłynąć] się ustach

Zi̱e̱rgarten <‑s, ‑gärten> SUST. m

Ziergarten

ogród m ozdobny [lub kwiatowy]

ergạngen V. intr., v. refl., impers.

ergangen pp von ergehen

Véase también: ergehen

I . erge̱hen* V. intr. irr +sein

ergehen elev.:

ergehen (erlassen) (Gesetz)

być uchwalonym

ergehen (Einladung)

być wystosowanym

ergehen (Rechnung)

być wystawionym

an jdn ergehen (Bescheid)

zostać przekazanym komuś

an ihn erging ein ablehnender Bescheid

został poinformowany o odmownej decyzji

locuciones, giros idiomáticos:

etw über sich acus. ergehen lassen

znosić [form. perf. znieść] coś bez słowa protestu

II . erge̱hen* V. v. refl. irr (sich auslassen)

sich in Schmähungen [gegen jdn/etw] ergehen

rzucać obelgi [pod adresem kogoś/czegoś]

III . erge̱hen* V. impers. irr +sein (geschehen)

ihr ist es dort gut/schlecht ergangen

dobrze/źle jej się tam powodziło

I . vergạngen [fɛɐ̯​ˈgaŋən] V. intr., v. refl.

vergangen pp von vergehen

II . vergạngen [fɛɐ̯​ˈgaŋən] ADJ.

vergangen Woche:

vergangen

miniony

vergangen

ubiegły

im vergangenen Jahr

w zeszłym roku

Véase también: vergehen

I . verge̱hen* V. intr. irr +sein

1. vergehen:

vergehen (verstreichen, vorbeigehen) (Zeit)

upływać

vergehen (Tage, Urlaub, Schönheit)

[prze]mijać [form. perf. [prze]minąć]

vergehen (Winter, Sommer)

przechodzić [form. perf. przejść]

vergehen (Winter, Sommer)

odchodzić [form. perf. odejść]

die Zeit vergeht wie im Flug

czas m przelatuje jak z bicza strzelił

wie die Zeit vergeht!

jak ten czas leci!

vergangene Woche

zeszły [lub ubiegły] tydzień

vergangene Pracht/Größe

miniona świetność/wielkość

2. vergehen:

vergehen (schwinden) (Schmerz)

ustępować [form. perf. ustąpić]

vergehen (Wirkung)

słabnąć

jdm vergeht die Lust

komuś przechodzi ochota

da vergeht einem ja der Appetit!

można stracić apetyt!

dir wird das Lachen noch vergehen!

odechce ci się jeszcze śmiać!

3. vergehen (fast umkommen):

vor Hunger/Angst [fast] vergehen

umierać z głodu/ze strachu

II . verge̱hen* V. v. refl. irr

sich gegen das Gesetz vergehen

wyłamać się spod prawa

sich an jdm vergehen

dopuścić się czynów nierządnych na kimś

sich an fremdem Eigentum vergehen elev.

naruszać [form. perf. naruszyć] czyjąś własność

Bie̱rgarten <‑s, ‑gärten> SUST. m

Biergarten

ogródek m piwny

Ti̱e̱rgarten <‑s, ‑gärten> SUST. m

Tiergarten

ogród m zoologiczny

ü̱bergangen V. trans.

übergangen pp von übergehen

Véase también: übergehen , übergehen

ü̱ber|gehen² [ˈyːbɐgeːən] V. intr. irr +sein

1. übergehen (überwechseln):

zu etw übergehen

przechodzić [form. perf. przejść] do czegoś

zu einem anderen Thema übergehen

zmienić temat

dazu übergehen etw zu tun

zająć się czymś

2. übergehen (übertragen werden):

in jds Besitz acus. übergehen

przechodzić [form. perf. przejść] w czyjeś posiadanie

der Betrieb ging in die Hände des Staates über

zakład m przeszedł w ręce państwa

alle Rechte gingen auf seine Frau über

wszystkie prawa ntpl przeszły na jego żonę

3. übergehen (sich verwandeln):

ineinander übergehen (Farben)

zlewać [form. perf. zlać] się ze sobą

ineinander übergehen (Farben)

przechodzić [form. perf. przejść] [w coś]

ihre Stimme ging in Schreien über

jej głos m przerodził się w krzyk

die Kirschen gehen in Fäulnis über

wiśnie fpl powoli zaczynają gnić

überge̱hen*¹ [yːbɐ​ˈgeːən] V. trans. irr

1. übergehen (nicht berücksichtigen):

jdn [bei/in etw dat.] übergehen

pomijać [form. perf. pominąć] kogoś [przy/w czymś]

er wurde bei der Beförderung übergangen

pominięto go przy awansie

sich übergangen fühlen

czuć się pominiętym

2. übergehen (nicht beachten):

etw übergehen

nie uwzględniać [form. perf. uwzględnić] czegoś

etw übergehen

ignorować [form. perf. z‑] coś

3. übergehen (auslassen):

übergehen Abschnitt

opuszczać [form. perf. opuścić]

Spazi̱e̱rgänger(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [-​ˈ-gɛŋɐ] SUST. m(f)

Spaziergänger(in)

spacerowicz(ka) m (f) coloq.