Traducciones de „Gesprächsübungen“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

gesprụngen [gə​ˈʃprʊŋən] V. intr., trans.

gesprungen pp von springen

Véase también: springen

I . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] V. intr. +sein

1. springen:

springen (hüpfen)

skakać [form. perf. skoczyć]

springen (Kind)

podskakiwać [form. perf. podskoczyć]

in die Höhe springen

podskoczyć do góry

ins Auge [o. in die Augen] springen

rzucać [form. perf. rzucić] się w oczy fig

2. springen (sich mit Sprüngen bewegen):

über ein Hindernis springen

przeskakiwać [form. perf. przeskoczyć] przez przeszkodę

über ein Hindernis springen

skakać [form. perf. skoczyć] przez przeszkodę

zur Seite springen

odskakiwać [form. perf. odskoczyć] na bok

ins Boot/Wasser springen

wskakiwać [form. perf. wskoczyć] do łodzi/wody

auf den Tisch springen

wskakiwać [form. perf. wskoczyć] na stół

aus dem Fenster springen

wyskakiwać [form. perf. wyskoczyć] z okna

vom Dach springen

zeskakiwać [form. perf. zeskoczyć] z dachu

über Bord springen

skakać [form. perf. skoczyć] za burtę

vorwärts/rückwärts springen INFORM.

przeskoczyć do przodu/tyłu

von einem Thema zum anderen springen fig

przeskakiwać z jednego tematu na drugi fig

3. springen fig (Anordnungen schnell ausführen):

springen

rzucać [form. perf. rzucić] się coloq.

springen

skakać coloq.

er braucht kaum was zu sagen, schon springt sie

on nie musi w ogóle nic mówić, a ona już się zrywa

4. springen suizo, al. s. (eilen):

zum Bäcker springen

skoczyć do piekarza coloq.

bitte, spring mal eben zum Supermarkt!

proszę, skocz no do supermarketu! coloq.

5. springen:

springen (zerspringen) (Vase)

pękąć [form. perf. pęknąć]

in Stücke springen

popękać na kawałki

6. springen (vorrücken):

auf etw acus. springen (Zeiger)

przeskakiwać [form. perf. przeskoczyć] na coś

die Ampel springt auf Grün

światła pl. zmieniły się na zielone coloq.

aus den Gleisen springen

wykoleić się

der springende Punkt coloq.

sedno nt sprawy

II . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] V. trans. +haben o sein

springen DEP.:

springen vier Meter

skakać [form. perf. skoczyć]

einen Salto springen

robić [form. perf. z‑] salto

locuciones, giros idiomáticos:

etw [für jdn] springen lassen coloq.

stawiać [form. perf. postawić] coś [komuś] coloq.

für jdn eine Runde Bier springen lassen coloq.

fundować [form. perf. za‑] komuś kolejkę piwa coloq.

I . geschwụngen [gə​ˈʃvʊŋən] V. trans., intr., v. refl.

geschwungen pp von schwingen

II . geschwụngen [gə​ˈʃvʊŋən] ADJ.

geschwungen Augenbrauen, Linie:

geschwungen

łukowaty

Véase también: schwingen

I . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] V. trans.

etw schwingen Fähnchen, Hut

wymachiwać czymś

etw schwingen Schwert

wywijać czymś

etw schwingen Axt, Peitsche, Stock

zamierzać [form. perf. zamierzyć] się czymś

sie schwang die Beine über die Sessellehne

zarzuciła nogi na poręcz fotela

das Tanzbein schwingen coloq.

wywijać w tańcu coloq.

große Reden schwingen coloq.

być mocnym w gębie

II . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] V. intr. +haben o sein

1. schwingen:

schwingen (vibrieren) (Membran)

drżeć [form. perf. za‑]

schwingen (Brücke, Glocke)

kołysać [form. perf. za‑] się

die Saiten schwingen

struny fpl drżą

2. schwingen (zum Ausdruck kommen):

in ihren Worten schwang Kritik

w jej słowach słychać było krytykę

in seinen Worten schwang Ärger

w jego słowach pobrzmiewał gniew

3. schwingen:

schwingen (Schaukel, Person)

huśtać [lub kołysać] się

schwingen (Pendel)

kołysać [lub wahać] się

schön geschwungene Augenbrauen

pięknie zarysowane brwi fpl

III . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] V. v. refl. (steigen)

sich aufs Motorrad schwingen

wskoczyć na motocykl

sich in die Lüfte schwingen

wzbić się w powietrze

sich über etw schwingen

przebiegać łukiem nad czymś

sich über etw schwingen

rozciągać się nad czymś

die Brücke schwingt sich über das Tal fig

most m biegnie łukiem nad doliną fig

geschlụngen [gə​ˈʃlʊŋən] V. trans., intr., v. refl.

geschlungen pp von schlingen

Véase también: schlingen

I . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] V. trans.

1. schlingen (um jdn/etw legen):

seine Arme um jdn schlingen

opleść kogoś ramionami

sich dat. einen Schal um den Hals schlingen

owijać [form. perf. owinąć] sobie szal wokół szyi

2. schlingen (gierig essen):

schlingen Essen

wcinać coloq.

II . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] V. intr. (Tier, Person)

schlingen

połykać

III . schlịngen <schlingt, schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] V. v. refl.

schlingen (sich winden) (Pflanze)

oplatać [form. perf. opleść] się

schlingen (sich winden) (Pflanze)

owijać [form. perf. owinąć] się

Efeu schlingt sich um den Baum

bluszcz m oplata [lub owija] się wokół drzewa

gesprä̱chsbereit ADJ.

gesprächsbereit

gotowy do rozmowy

Gesprä̱chsdauer <‑, sin pl. > SUST. f TEL.

Gesprächsdauer

długość f rozmowy

nach dreistündiger Gesprächsdauer wurden die Verhandlungen abgebrochen

po trzygodzinnej rozmowie przerwano pertraktacje

Gesprä̱chsfaden <‑s, ‑fäden> SUST. m

Gesprächsfaden

wątek m rozmowy

den Gesprächsfaden abreißen lassen

przerywać [form. perf. przerwać] wątek rozmowy

gesprọchen [gə​ˈʃprɔxən] V. trans., intr., v. refl.

gesprochen pp von sprechen

Véase también: sprechen

I . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] V. intr.

1. sprechen (reden):

sprechen

mówić [form. perf. powiedzieć]

deutlich sprechen

mówić wyraźnie

kann ich mit dem Chef sprechen?

czy mogę porozmawiać z szefem?

sprechen wir von etwas anderem

porozmawiajmy o czymś innym

sie sprach davon, das Land zu verlassen

[ona] mówiła o tym, że wyjeżdza z kraju

darüber spricht man nicht

o tym się nie mówi

ins Mikrofon sprechen

mówić do mikrofonu

polnisch [o. Polnisch] sprechen

mówić po polsku

sprechen Sie!

proszę mówić!

2. sprechen fig (urteilen, sich äußern):

das spricht für ihn/seine Unschuld

to przemawia za nim/jego niewinnością

das spricht für ihre Intelligenz

to przemawia za jej inteligencją

vieles spricht gegen ihn

dużo przemawia przeciwko niemu

es sprach alles gegen ihn

wszystko przemawiało przeciwko niemu

vieles spricht gegen diesen Plan

dużo przemawia na niekorzyść tego planu

für sich [selbst] sprechen (Tatsache, Beweis)

przemawiać [lub mówić] samo za siebie

sie ist nicht gut auf mich zu sprechen

ona nie ma dobrego zdania o mnie

3. sprechen (ein Telefongespräch führen):

mit jdm sprechen

rozmawiać [form. perf. po‑] z kimś

wer spricht? (am Telefon)

kto mówi?

4. sprechen (empfangen):

ich bin für niemanden zu sprechen

nie ma mnie dla nikogo

5. sprechen (tratschen):

über jdn sprechen

rozmawiać [form. perf. po‑] o kimś

gut/schlecht über jdn/von jdm sprechen

dobrze/źle o kimś mówić

6. sprechen (eintreten):

für jdn sprechen

wstawiać [form. perf. wstawić] się za kimś

gegen jdn sprechen

wypowiedzieć się przeciwko komuś

7. sprechen elev. (erkennbar sein):

aus seinen Augen spricht Zorn

z jego oczu przemawia gniew

8. sprechen (eine Rede halten):

sprechen

przemawiać

II . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] V. trans.

1. sprechen (sagen, aussprechen):

sprechen die Wahrheit

mówić [form. perf. powiedzieć]

sprechen Wort, Segen

wypowiadać [form. perf. wypowiedzieć]

sprechen Gebet

odmawiać [form. perf. odmówić]

sprechen Urteil

wydać

sprechen Gedicht

recytować [form. perf. wy‑]

2. sprechen (beherrschen):

sprechen Sie Chinesisch?

czy mówi pan/pani po chińsku?

mehrere Sprachen sprechen

mówić w kilku językach

3. sprechen (verlesen):

sprechen

odczytywać [form. perf. odczytać]

er spricht die Nachrichten im Radio

on czyta [lub prezentuje] wiadomości w radiu

4. sprechen (am Telefon):

jdn sprechen

rozmawiać z kimś [przez telefon]

(sich mit jdm unterhalten) kann ich Sie einen Augenblick sprechen?

czy mogę z panem/panią chwilkę porozmawiać?

III . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] V. v. refl.

wir sprechen uns noch! (bei der Verabschiedung)

porozmawiamy jeszcze!

wir sprechen uns noch! (als Drohung)

rozmówimy się jeszcze!

Spra̱chübung <‑, ‑en> SUST. f

Sprachübung SCHULE, UNIV

ćwiczenie nt językowe

Gesprä̱chseinheit <‑, ‑en> SUST. f TEL.

Gesprächseinheit

impuls m telefoniczny

Gesprä̱chspartner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUST. m(f)

Gesprächspartner(in)

rozmówca(-czyni) m (f)

gesprä̱chig ADJ.

gesprächig

rozmowny

Le̱i̱besübungen SUST.

Leibesübungen pl. alt (Schulfach):

Leibesübungen

gimnastyka f

Leibesübungen

wychowanie nt fizyczne

gesprọssen [gə​ˈʃprɔsən] V. intr.

gesprossen pp von sprießen

Véase también: sprießen

spri̱e̱ßen <sprießt, spross [o. sprießte], gesprossen [o. gesprießt]> [ˈʃpriːsən] V. intr. +sein

sprießen (Knospe)

kiełkować [form. perf. za‑]

sprießen (Saat, Blumen)

wschodzić [form. perf. wzejść]

sprießen (Saat, Blumen)

wypuszczać [form. perf. wypuścić] pędy

sprießen (Bart, Haare)

rosnąć [form. perf. wy‑]

gesụngen [gə​ˈzʊŋən] V. trans., intr.

gesungen pp von singen

Véase también: singen

I . sịngen <singt, sang, gesungen> [ˈzɪŋən] V. trans.

1. singen (mit der Stimme produzieren):

singen Lied

śpiewać [form. perf. za‑]

er sang etwas zur Gitarre

śpiewał [form. perf. za‑] coś przy akompaniamencie gitary

jdn in den Schlaf singen

śpiewać [form. perf. za‑] komuś do snu

das kann ich schon singen! coloq.

znam to już na pamięć [lub wylot] !

das kannst du [aber] singen! coloq.

tego możesz być pewien!

2. singen coloq. (gestehen):

singen

wyśpiewać coloq.

II . sịngen <singt, sang, gesungen> [ˈzɪŋən] V. intr.

1. singen (hören lassen):

falsch singen

fałszować

vor sich hin singen

nucić sobie

2. singen coloq. (gestehen):

er hat gleich am ersten Tag gesungen

on wysypał się [lub zaczął śpiewać] [lub zaczął sypać] zaraz pierwszego dnia coloq.

Gesprächskultur SUST.

Entrada creada por un usuario

Gesprächskultur f książk

kultura rozmowy f