portugués » español

II . arrancar <c → qu> [axɜ̃ŋˈkar] V. intr.

III . arrancar <c → qu> [axɜ̃ŋˈkar] V. v. refl.

arrancar arrancar-se (fugir):

arrancar-se

I . arranjar [axɜ̃ŋˈʒar] V. trans.

1. arranjar (ordenar, compor, arrumar):

3. arranjar (consertar):

4. arranjar cabelo, unhas:

5. arranjar almoço:

6. arranjar emprego:

II . arranjar [axɜ̃ŋˈʒar] V. v. refl. arranjar-se

1. arranjar (na vida):

2. arranjar (para sair):

arranhar [axɜ̃ˈɲar] V. trans.

1. arranhar a pele:

2. arranhar uma língua:

arranca-rabo [aˈxɜ̃ŋka-ˈxabu] SUST. m coloq.

arranque [aˈxɜ̃ŋki] SUST. m

arranjado (-a) [axɜ̃ŋˈʒadu, -a] ADJ.

arranhões [axɜ̃ˈɲõjs] SUST. m

arranhões pl de arranhão

Véase también: arranhão

arranhão <-ões> [axɜ̃ˈɲɜ̃w, -õjs] SUST. m

I . arrastar [axasˈtar] V. trans.

II . arrastar [axasˈtar] V. intr. INFORM.

III . arrastar [axasˈtar] V. v. refl.

arrastar arrastar-se (pessoa):

I . arraigar <g → gu> [axajˈgar] V. intr.

II . arraigar <g → gu> [axajˈgar] V. v. refl.

arraigar arraigar-se:

arrabalde [axaˈbawʤi] SUST. m

1. arrabalde (da cidade):

2. arrabalde (arredores):

cercanías f pl.

arranhão <-ões> [axɜ̃ˈɲɜ̃w, -õjs] SUST. m

arranha-céus [aˈxɜ̃ɲa-ˈsɛws] SUST. m

arrasado (-a) [axaˈzadu, -a] ADJ.

arraigado (-a) [axajˈgadu, -a] ADJ.

arraigado (-a)
arraigado(-a)

arrastado (-a) [axasˈtadu, -a] ADJ.

arrastões [axasˈtõjs] SUST. m

arrastões pl de arrastão

Véase también: arrastão

arrastão <-ões> [axasˈtɜ̃w, -õjs] SUST. m

1. arrastão (puxão):

tirón m

2. arrastão (rede de pesca):

arrasta-pé [aˈxasta-pɛ] SUST. m coloq.

carrancudo (-a) [kaxɜ̃ŋˈkudu, -a] ADJ.

carrancudo pessoa:

carrancudo (-a)
ceñudo(-a)

barranco [baˈxɜ̃ŋku] SUST. m

harmonizarse V.

Entrada creada por un usuario

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Página en Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português