In·ter·nier·te(r) <-n, -n; -n, -n> SUST. f(m) decl. wie adj.
in·ter·nie·ren* [ɪntɐni:rən] V. trans.
1. internieren (in staatlichen Gewahrsam nehmen):
- jdn internieren
-
2. internieren MED.:
- jdn internieren
-
- jdn internieren
-
-
- jdn internieren [o. gefangen nehmen]
| ich | interniere |
|---|---|
| du | internierst |
| er/sie/es | interniert |
| wir | internieren |
| ihr | interniert |
| sie | internieren |
| ich | internierte |
|---|---|
| du | interniertest |
| er/sie/es | internierte |
| wir | internierten |
| ihr | interniertet |
| sie | internierten |
| ich | habe | interniert |
|---|---|---|
| du | hast | interniert |
| er/sie/es | hat | interniert |
| wir | haben | interniert |
| ihr | habt | interniert |
| sie | haben | interniert |
| ich | hatte | interniert |
|---|---|---|
| du | hattest | interniert |
| er/sie/es | hatte | interniert |
| wir | hatten | interniert |
| ihr | hattet | interniert |
| sie | hatten | interniert |
PONS OpenDict
¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?
Envíanos una nueva entrada para el PONS OpenDict. La redacción de PONS revisará vuestras sugerencias e incluirá los resultados en el diccionario abierto.