alemán » neerlandés

ˈun·wil·lig ADJ.

1. unwillig (verärgert):

2. unwillig (widerwillig):

be·ˈwil·li·gen [bəˈvɪlɪgn̩] V. trans.

ˈEin·wil·li·gung <Einwilligung, Einwilligungen> SUST. f

ˈgut·wil·lig ADJ.

1. gutwillig (freiwillig):

2. gutwillig (entgegenkommend):

ˈmut·wil·lig ADJ.

ˈUn·wil·le, ˈUn·wil·len SUST. m elev.

ˈei·gen·wil·lig ADJ.

Be·ˈwil·li·gung <Bewilligung, Bewilligungen> [bəˈvɪliɡʊŋ] SUST. f

ver·ˈbil·li·gen1 [fɛɐ̯ˈbɪlɪgn̩] V. trans.


Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski