heraus|müssen irreg. V. intr. coloq.
fort|müssen V. intr. irreg.
1. fortmüssen (weggehen müssen):
weg|müssen irreg. V. intr. coloq.
2. wegmüssen (weggebracht werden müssen):
durch|müssen irreg. V. intr. coloq.
1. durchmüssen (durchgelangen):
2. durchmüssen (durchmachen):
| ich | muss | heraus |
|---|---|---|
| du | musst | heraus |
| er/sie/es | muss | heraus |
| wir | müssen | heraus |
| ihr | müsst | heraus |
| sie | müssen | heraus |
| ich | musste | heraus |
|---|---|---|
| du | musstest | heraus |
| er/sie/es | musste | heraus |
| wir | mussten | heraus |
| ihr | musstet | heraus |
| sie | mussten | heraus |
| ich | habe | herausgemusst |
|---|---|---|
| du | hast | herausgemusst |
| er/sie/es | hat | herausgemusst |
| wir | haben | herausgemusst |
| ihr | habt | herausgemusst |
| sie | haben | herausgemusst |
| ich | hatte | herausgemusst |
|---|---|---|
| du | hattest | herausgemusst |
| er/sie/es | hatte | herausgemusst |
| wir | hatten | herausgemusst |
| ihr | hattet | herausgemusst |
| sie | hatten | herausgemusst |
PONS OpenDict
¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?
Envíanos una nueva entrada para el PONS OpenDict. La redacción de PONS revisará vuestras sugerencias e incluirá los resultados en el diccionario abierto.