Traducciones de „strzelczyni“ en el diccionario polaco » alemán

sprzedawczyni SUST. f

sprzedawczyni → sprzedawca

Véase también: sprzedawca

sprzedawca (-wczyni) <gen. ‑cy, pl. ‑cy> [spʃedaftsa] SUST. m (f) decl. jak f w lp

sprzedawca (-wczyni)

Verkäufer(in) m (f)

strzelniczy [stʃelɲitʃɨ] ADJ.

proch strzelniczy

Schießpulver nt

strzelecki [stʃeletski] ADJ.

strzelecki

Schieß-

rów strzelecki

Schützengraben m

klub strzelecki

Schützenverein m

strzelanina <gen. ‑ny, pl. ‑ny> [stʃelaɲina] SUST. f

strzelanina

Schießerei f

strzelanina

Knallerei f coloq.

brać udział w strzelaninie

sich acus. an einer Schießerei beteiligen

strzelba <gen. ‑by, pl. ‑by> [stʃelba] SUST. f

strzelba

Flinte f

strzelec <gen. ‑lca, pl. ‑lcy> [stʃelets] SUST. m

1. strzelec:

strzelec t. MILIT., DEP.

Schütze(Schützin) m (f)

strzelec wyborowy

Scharfschütze m

być wolnym strzelcem (być stanu wolnego)

Single [o. unverheiratet] sein

być wolnym strzelcem (mieć własną firmę)

selbständig sein

2. strzelec (znak zodiaku):

Strzelec

Schütze m

jestem spod znaku Strzelca

ich bin Schütze

I . strzelać <‑la form. perf. strzelić> [stʃelatɕ] V. trans. DEP.

strzelać

schießen

strzelić trzecią bramkę

drittes Tor schießen

II . strzelać <‑la form. perf. strzelić> [stʃelatɕ] V. intr.

1. strzelać (oddawać strzał):

strzelać do kogoś

auf jdn schießen [o. feuern]

strzelać sobie w łeb coloq.

sich eine Kugel geben

człowiek strzela, Bóg kule nosi provb.

der Mensch denkt und Gott lenkt

2. strzelać gen. form. imperf. (polować na):

strzelać

jagen

3. strzelać gen. form. imperf. (pstrykać palcami):

strzelać

knipsen coloq.

strzelać

schnipsen

4. strzelać gen. form. imperf.:

strzelać (skwierczeć) (tłuszcz)

zischen

strzelać (skwierczeć) (tłuszcz)

brutzeln

5. strzelać (sięgać wysoko):

strzelać w górę (iskry, ogień)

[in die Höhe] schießen

strzelać w górę (iskry, ogień)

hochschießen

strzelać w górę (korek)

knallen

strzelać w górę (fontanna)

Wasser hoch steigen lassen

6. strzelać DEP.:

strzelać do bramki

ins Tor schießen

strzelać gola

ein Tor schießen

7. strzelać gen. form. perf. coloq. (wypalić):

strzelić coś bez namysłu

etw unüberlegt sagen

strzelić coś bez namysłu

mit etw herausplatzen coloq.

co ci strzeliło do głowy?

was ist [denn] in dich gefahren?

strzelić gafę

[bei jdm] ins Fettnäpfchen treten

8. strzelać coloq. (uderzyć kogoś):

strzelać

hauen

III . strzelać <‑la> [stʃelatɕ] V. v. refl. solo imperf. przest (pojedynkować się)

strzelać

sich acus. duellieren

strzelić [stʃelitɕ]

strzelić form. perf. od strzelać

Véase también: strzelać

I . strzelać <‑la form. perf. strzelić> [stʃelatɕ] V. trans. DEP.

strzelać

schießen

strzelić trzecią bramkę

drittes Tor schießen

II . strzelać <‑la form. perf. strzelić> [stʃelatɕ] V. intr.

1. strzelać (oddawać strzał):

strzelać do kogoś

auf jdn schießen [o. feuern]

strzelać sobie w łeb coloq.

sich eine Kugel geben

człowiek strzela, Bóg kule nosi provb.

der Mensch denkt und Gott lenkt

2. strzelać gen. form. imperf. (polować na):

strzelać

jagen

3. strzelać gen. form. imperf. (pstrykać palcami):

strzelać

knipsen coloq.

strzelać

schnipsen

4. strzelać gen. form. imperf.:

strzelać (skwierczeć) (tłuszcz)

zischen

strzelać (skwierczeć) (tłuszcz)

brutzeln

5. strzelać (sięgać wysoko):

strzelać w górę (iskry, ogień)

[in die Höhe] schießen

strzelać w górę (iskry, ogień)

hochschießen

strzelać w górę (korek)

knallen

strzelać w górę (fontanna)

Wasser hoch steigen lassen

6. strzelać DEP.:

strzelać do bramki

ins Tor schießen

strzelać gola

ein Tor schießen

7. strzelać gen. form. perf. coloq. (wypalić):

strzelić coś bez namysłu

etw unüberlegt sagen

strzelić coś bez namysłu

mit etw herausplatzen coloq.

co ci strzeliło do głowy?

was ist [denn] in dich gefahren?

strzelić gafę

[bei jdm] ins Fettnäpfchen treten

8. strzelać coloq. (uderzyć kogoś):

strzelać

hauen

III . strzelać <‑la> [stʃelatɕ] V. v. refl. solo imperf. przest (pojedynkować się)

strzelać

sich acus. duellieren

strzelisty [stʃelistɨ] ADJ.

strzelisty topola, wieża

emporstrebend

strzelisty postać

schlank

strzelisty postać

hochaufgeschossen

akt strzelisty

Stoßgebet nt

strzelnica <gen. ‑cy, pl. ‑ce> [stʃelɲitsa] SUST. f

1. strzelnica (teren):

strzelnica

Schießplatz m

2. strzelnica (na wesołym miasteczku):

strzelnica

Schießbude f

3. strzelnica MILIT.:

strzelnica

Schießscharte f

strzelectwo <gen. ‑wa, sin pl. > [stʃeletstfo] SUST. nt t. DEP.

strzelectwo

Schießsport m

uprawiać strzelectwo

Schießsport betreiben

strzecha <gen. ‑chy, pl. ‑chy> [stʃexa] SUST. f

1. strzecha (pokrycie dachu):

strzecha

Strohdach nt

2. strzecha fig. (czupryna: włosów):

strzecha

[Haar]schopf m

strzemienne [stʃemjenne]

wypić strzemiennego

ein letztes Glas zum Abschied trinken

twórczyni [tfurtʃɨɲi] SUST. f

twórczyni → twórca

Véase también: twórca

twórca (-rczyni) <gen. ‑cy, pl. ‑cy> [tfurtsa] SUST. m (f) decl. jak f w lp

1. twórca (artysta):

twórca (-rczyni)

Schöpfer(in) m (f)

twórca (-rczyni)

Künstler(in) m (f)

2. twórca (pisarz, autor):

twórca (-rczyni)

Autor(in) m (f)

twórca (-rczyni)

Urheber(in) m (f)

3. twórca:

twórca (-rczyni) (inicjator, założyciel)

Schöpfer(in) m (f)

twórca (-rczyni) (organizacji)

Gründer(in) m (f)

dozorczyni [dozortʃɨɲi] SUST. f

dozorczyni → dozorca

Véase también: dozorca

dozorca (-czyni) <gen. ‑cy, pl. ‑cy> [dozortsa] SUST. m (f) decl. jak f w lp

1. dozorca (gospodarz domu):

dozorca (-czyni)

Hauswart(Hauswärtin) m (f)

dozorca (-czyni)

Hausmeister(in) m (f)

2. dozorca (strażnik):

dozorca (-czyni)

Aufseher(in) m (f)

dozorca (-czyni)

Wärter(in) m (f)