Traducciones de „sporządzeniu“ en el diccionario polaco » alemán

oporządzenie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [opoʒondzeɲe] SUST. nt

1. oporządzenie:

oporządzenie

Saubermachen nt

oporządzenie gospodarstwa zajęło mi godzinę

ich brauchte eine Stunde für den Haushalt

2. oporządzenie MILIT.:

oporządzenie

Ausrüstung f

oporządzenie

Ausstattung f

oporządzenie armii

Armeeausrüstung f

sporządzać <‑dza> [spoʒondzatɕ], sporządzić [spoʒoɲdʑitɕ] V. trans. form. perf. escr.

sporządzać dokument

anfertigen

sporządzać dokument

ausfertigen

sporządzać dokument

erstellen

sporządzać testament

errichten

sporządzać umowę

aufsetzen

sporządzać umowę

niederschreiben

sporządzać lek

mischen

rozporządzenie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [rospoʒondzeɲe] SUST. nt

1. rozporządzenie (akt prawny):

rozporządzenie

Verordnung f

rozporządzenie o kosztach

Kostenverordnung f

rozporządzenie z mocą ustawy

Rechtsverordnung f

wydać rozporządzenie

eine Verordnung erlassen

2. rozporządzenie (polecenie):

rozporządzenie

Anordnung f

rozporządzenie

Verfügung f

rozporządzenie regulujące

Regelungsverfügung f

sporządnieć [spoʒondɲetɕ]

sporządnieć form. perf. od porządnieć

urządzenie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [uʒondzeɲe] SUST. nt

1. urządzenie (wyposażanie):

urządzenie

Einrichtung f

2. urządzenie TÉC. (przyrząd):

urządzenie

Gerät nt

urządzenie

Anlage f

urządzenie

Vorrichtung f

urządzenie

Einrichtung f

urządzenie pomiarowe

Messgerät nt

urządzenie pomiarowe

Messeinrichtung f

urządzenie nagłaśniające

Beschallungsanlage f

urządzenie klimatyzacyjne

Klimaanlage f

urządzenie peryferyjne

Peripheriegerät nt

urządzenie pokazowe [lub demonstracyjne]

Vorführgerät nt

urządzenie do transmisji

Übertragungseinrichtung f

urządzenie wielofunkcyjne

Multifunktionsgerät nt

urządzenie zabezpieczające

Sicherheitsvorrichtung f

urządzenie do załadunku

Ladevorrichtung f

urządzenie wymagające wydania zezwolenia

genehmigungsbedürftige Anlage

zrządzenie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zʒondzeɲe] SUST. nt elev.

zrządzenie

Fügung f

zrządzenie losu

Schicksalsfügung f

zarządzenie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zaʒondzeɲe] SUST. nt

1. zarządzenie (polecenie):

zarządzenie

[An]weisung f

wydać zarządzenie

Anweisung geben

2. zarządzenie (rozporządzenie):

zarządzenie

Anordnung f

zarządzenie

Verfügung f

cofnąć zarządzenie

eine Anordnung zurücknehmen

zarządzenie regulujące

Regelungsanordnung f

3. zarządzenie DER.:

zarządzenie

Verfügung f

zarządzenie

Verordnung f

zarządzenie

Anordnung f

zarządzenie dyscyplinarne

Disziplinarverfügung f

zarządzenie łączne [lub zbiorowe]

Gesamtverfügung f

zarządzenie terminu kontroli podstaw aresztowania

Anordnung eines Haftprüfungstermins

tymczasowe zarządzenie

einstweilige Verfügung

tymczasowe zarządzenie

vorläufige Anordnung

zarządzenie natychmiastowej wykonalności

Anordnung der sofortigen Vollziehung

zarządzenie rozbiórki

Abrissverfügung f

I . porządzić <‑dzi> [poʒoɲdʑitɕ] V. intr. form. perf. coloq. (zajmować się rządzeniem przez jakiś czas)

porządzić

[eine Zeit lang] das Sagen haben coloq.

II . porządzić <‑dzi> [poʒoɲdʑitɕ] V. v. refl. form. perf. coloq. (wprowadzić samowolnie swoje zarządzenia)

porządzić

eigenwillig seine [An]weisungen einführen

porządzić

[herum]kommandieren coloq.

oporządzić [opoʒondʑitɕ]

oporządzić form. perf. od oporządzać

Véase también: oporządzać

I . oporządzać <‑dza; form. perf. oporządzić> [opoʒondzatɕ] V. trans. coloq.

1. oporządzać (sprzątać):

oporządzać

in Ordnung bringen

oporządzać

aufräumen

oporządzić wokół domu

alles um das Haus herum in Ordnung bringen

2. oporządzać (obrządzać):

oporządzać konie

versorgen

3. oporządzać (szykować):

oporządzać dzieci

die Kinder bereitmachen [o. [her]richten]

4. oporządzać (oprawiać):

oporządzać

ausnehmen

oporządzić kurę

ein Huhn ausnehmen

II . oporządzać <‑dza; form. perf. oporządzić> [opoʒondzatɕ] V. v. refl. (dbać o własny wygląd)

oporządzać

sich acus. zurechtmachen

oporządzać

sich acus. richten

sporadycznie [sporadɨtʃɲe] ADV.

sporadycznie

sporadisch

sporadycznie

vereinzelt

sporadycznie grać w tenisa

ab und zu [o. an] Tennis spielen

porządnie [poʒondɲe] ADV.

1. porządnie (starannie):

porządnie posprzątany, ubrany

sorgfältig

2. porządnie (przyzwoicie):

porządnie zachowywać się

gehörig

porządnie zachowywać się

angemessen

3. porządnie coloq. (mocno):

porządnie napracować się

tüchtig coloq.

porządnie zmarznąć

regelrecht coloq.