polaco » alemán

powiesić [povjeɕitɕ]

powiesić form. perf. od wieszać

Véase también: wieszać

I . wieszać <‑sza form. perf. powiesić> [vjeʃatɕ] V. trans.

2. wieszać (uśmiercać):

II . wieszać <‑sza> [vjeʃatɕ] V. v. refl.

2. wieszać (popełniać samobójstwo):

sich acus. [er]hängen

powiernica [povjerɲitsa] SUST. f

powiernica → powiernik

Véase también: powiernik , powiernik

powiernik2 (-iczka) <gen. ‑a, pl. ‑icy> [povjerɲik] SUST. m (f) DER.

powiernik (-iczka)
Treuhänder(in) m (f)

powiernik1 (-ica) <gen. ‑a, pl. ‑icy> [povjerɲik] SUST. m (f) elev. (człowiek zaufany)

powiernik (-ica)

powielić [povjelitɕ]

powielić form. perf. od powielać

Véase también: powielać

powielać <‑la; form. perf. powielić> [povjelatɕ] V. trans.

2. powielać fig. (powtarzać wielokrotnie):

powiernik1 (-ica) <gen. ‑a, pl. ‑icy> [povjerɲik] SUST. m (f) elev. (człowiek zaufany)

powiernik (-ica)

powiewnie [povjevɲe] ADV.

powieściowy [povjeɕtɕovɨ] ADJ.

powieszenie <gen. ‑ia, sin pl. > [povjeʃeɲe] SUST. nt

powielarnia <gen. ‑ni, pl. ‑ie> [povjelarɲa] SUST. f TÉC.

powieszony (-na) <gen. ‑nego, pl. ‑ni> [povjeʃonɨ] SUST. m (f) adjetvl. (osoba zmarła przez powieszenie)

powielarka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [povjelarka] SUST. f

powielarka TÉC. → powielacz

Véase también: powielacz

powielacz <gen. ‑a, pl. ‑e, gen. pl. ‑y> [povjelatʃ] SUST. m TÉC.

powiewny [povjevnɨ] ADJ.

powiewać <‑wa; form. perf. powiać> [povjevatɕ] V. intr.

powielać <‑la; form. perf. powielić> [povjelatɕ] V. trans.

2. powielać fig. (powtarzać wielokrotnie):

powielacz <gen. ‑a, pl. ‑e, gen. pl. ‑y> [povjelatʃ] SUST. m TÉC.

I . powierzać <‑rza; form. perf. powierzyć> [povjeʒatɕ] V. trans.

1. powierzać (zlecać do wykonania):

2. powierzać (poddawać czyjejś kompetencji):

3. powierzać (wyznawać):

II . powierzać <‑rza; form. perf. powierzyć> [povjeʒatɕ] V. v. refl. elev.

powiekowy [povjekovɨ] ADJ.

powierzyć [povjeʒɨtɕ]

powierzyć form. perf. od powierzać

Véase también: powierzać

I . powierzać <‑rza; form. perf. powierzyć> [povjeʒatɕ] V. trans.

1. powierzać (zlecać do wykonania):

2. powierzać (poddawać czyjejś kompetencji):

3. powierzać (wyznawać):

II . powierzać <‑rza; form. perf. powierzyć> [povjeʒatɕ] V. v. refl. elev.

powietrze <gen. ‑rza, sin pl. > [povjetʃe] SUST. nt

powieściopisarz (-arka) <gen. ‑a, pl. ‑e> [povjeɕtɕopisaʃ] SUST. m (f)

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Página en Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski