Traducciones de „poprawiająca“ en el diccionario polaco » alemán

poprawiacz <gen. ‑a, pl. ‑e> [popravjatʃ] SUST. m irón. coloq.

poprawiacz

Weltverbesserer(Weltverbesserin) m (f) irón. coloq.

I . poprawiać <‑ia> [popravjatɕ], poprawić [popravitɕ] form. perf. V. trans.

1. poprawiać (wyrównać):

poprawiać makijaż, krawat

in Ordnung bringen

2. poprawiać (udoskonalić):

poprawiać rekord, wynik

verbessern

3. poprawiać (korygować, zwrócić uwagę):

poprawiać błąd, styl, rozmówcę

berichtigen

poprawiać błąd, styl, rozmówcę

korrigieren

II . poprawiać <‑ia> [popravjatɕ], poprawić [popravitɕ] form. perf. V. v. refl.

1. poprawiać:

poprawiać (polepszać się, zmieniać się na lepsze) (samopoczucie, człowiek)

sich acus. bessern

poprawiać (stan, warunki)

sich acus. [ver]bessern

2. poprawiać:

poprawiać (wyrażać się inaczej) (człowiek)

sich acus. verbessern

poprawiać (wyrażać się inaczej) (człowiek)

sich acus. korrigieren

3. poprawiać:

poprawiać (siadać wygodniej) (człowiek)

sich acus. zurechtsetzen

poprawiny [popravinɨ] SUST.

poprawiny pl. < gen. pl. ‑in> coloq.:

poprawiny

Nachfeier f

poprawka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [poprafka] SUST. f

1. poprawka (przeróbka):

poprawka

Änderung f

2. poprawka DER.:

poprawka do ustawy/konstytucji

Änderungsantrag m [o. Verbesserungsantrag m ] zu einem Gesetz/zu der Verfassung

3. poprawka coloq. (egzamin):

poprawka z czegoś

Nachprüfung f in etw dat.

4. poprawka (korekta):

poprawka

Korrektur f

wziąć na coś poprawkę

auf etw acus. Rücksicht nehmen

poprawczak <gen. ‑a, pl. ‑i> [popraftʃak] SUST. m coloq.

poprawczak

Erziehungsanstalt f

iść do poprawczaka

in eine Erziehungsanstalt gehen

poprawkowicz <gen. ‑a, pl. ‑e> [poprafkovitʃ] SUST. m coloq.

poprawkowicz

Nachprüfling m coloq.

uzdrawiający [uzdravjajontsɨ] ADJ.

uzdrawiający

heilend

uzdrawiający

Heil-

uzdrawiający źródło

heilkräftig

kuracja uzdrawiająca

Heilkur f

uzdrawiająco [uzdravjajontso] ADV.

uzdrawiająco

heilend

lek działa uzdrawiająco

die Medizin f wirkt heilend

oprawiać <‑ia> [opravjatɕ], oprawić [opravitɕ] V. trans. form. perf.

1. oprawiać (robić okładkę):

oprawiać książkę

[ein]binden

2. oprawiać (robić ramę):

oprawiać obraz

einrahmen

oprawiać kogoś w ramki

jdn auf ein Podest stellen [o. heben]

3. oprawiać (osadzać):

oprawiać klejnot, okulary

einfassen

4. oprawiać (patroszyć):

oprawiać rybę, kurę

ausweiden

I . doprawiać <‑ia> [dopravjatɕ], doprawić [dopravitɕ] form. perf. V. trans.

1. doprawiać (przyprawić):

doprawiać zupę, potrawę

abschmecken

doprawiać zupę, potrawę

würzen

2. doprawiać (dorobić):

doprawiać

nachmachen

doprawiać

anfertigen

matka w końcu doprawiła misiowi ucho

die Mutter f nähte dem Bären schließlich das Ohr an

II . doprawiać <‑ia> [dopravjatɕ], doprawić [dopravitɕ] form. perf. V. v. refl. hum. coloq.

1. doprawiać (upić się):

doprawiać

sich acus. beschwipsen [o. voll laufen lassen] coloq.

doprawił się resztką wódki, którą znalazł w barku

er ließ sich mit dem Rest des Wodkas voll laufen, den er in der Bar fand coloq.

2. doprawiać (pogorszyć swój stan zdrowia):

wczorajszym spacerem tak się doprawił, że przez tydzień musi leżeć w łóżku

nach dem gestrigen Spaziergang hat sich sein Zustand so verschlechtert, dass er eine Woche im Bett bleiben muss