Traducciones de „oblężnicza“ en el diccionario polaco » alemán

obleniec <gen. obleńca, pl. obleńce> [obleɲets] SUST. m ZOOL.

obleniec

Rundwurm m

obleśnie [obleɕɲe] ADV. coloq.

obleśnie

lüstern

obleśnie

abstoßend

obleśnie

widerwärtig

obleśnie się do niej uśmiechał

er zeigte ihr ein widerwärtiges Lächeln

I . obliczać <‑cza; form. perf. obliczyć> [oblitʃatɕ] V. trans.

1. obliczać (robić rachunki):

obliczać pieniądze, sumę, prędkość

berechnen

obliczać pieniądze, sumę, prędkość

ausrechnen

2. obliczać (szacować):

obliczać

veranschlagen

obliczać

kalkulieren

zyski obliczamy na 2 miliony złotych

den Gewinn veranschlagen wir auf zwei Millionen Zloty

II . obliczać <‑cza; form. perf. obliczyć> [oblitʃatɕ] V. v. refl.

1. obliczać (zaplanować wydatki):

obliczać

[im Voraus] berechnen

obliczać

veranschlagen

obliczać

schätzen

źle obliczyliśmy się z pieniędzmi na remont

wir haben uns bei dem Geld für die Renovierung verrechnet

2. obliczać (rozliczać się z kimś):

obliczać

abrechnen

obliczymy się, gdy wrócimy do domu

wir rechnen ab, wenn wir wieder zu Hause sind

motornicza [motorɲitʃa] SUST. f

motornicza → motorniczy

Véase también: motorniczy

motorniczy <gen. ‑czego, pl. ‑czowie> [motorɲitʃɨ] SUST. m adjetvl.

motorniczy

Straßenbahnfahrer(in) m (f)

oblecieć [obletɕetɕ]

oblecieć form. perf. od oblatywać

Véase también: oblatywać , oblatywać

I . oblatywać² <‑tuje; form. perf. oblecieć> [oblatɨvatɕ] V. trans.

1. oblatywać (czuć):

strach mnie obleciał

ich bekam es mit der Angst zu tun

2. oblatywać (obiegać):

oblatywać coś

um etw herumlaufen [o. herumrennen]

pies obleciał budę dookoła

der Hund m rannte um die Hundehütte herum

3. oblatywać coloq. (docierać to tu, to tam):

oblatywać

abklappern coloq.

II . oblatywać² <‑tuje; form. perf. oblecieć> [oblatɨvatɕ] V. intr.

oblatywać (opadać) (tynk, liście)

abfallen

oblatywać¹ <‑tuje; form. perf. oblatać> [oblatɨvatɕ] V. trans. AERO.

oblatywać samolot

ein Flugzeug einfliegen [o. Test fliegen]

oblegać <‑ga> [oblegatɕ], oblegnąć [oblegnoɲtɕ] V. trans. form. perf.

1. oblegać (otaczać):

oblegać miasto, twierdzę

belagern

2. oblegać (tłoczyć się):

oblegać coś

etw acus. umringen

oblegać coś

sich acus. um etw drängen

I . oblepiać <‑ia> [oblepjatɕ], oblepić [oblepitɕ] form. perf. V. trans.

1. oblepiać (przyklejać):

oblepiać

bekleben

oblepiać

aufkleben

mam palce oblepione miodem

meine Finger mpl sind klebrig vom Honig

2. oblepiać (oklejać):

oblepić ranę plastrem

ein Pflaster auf eine Wunde kleben

3. oblepiać (przywierać):

oblepiać coś

an etw dat. kleben [o. haften]

II . oblepiać <‑ia> [oblepjatɕ], oblepić [oblepitɕ] form. perf. V. v. refl. (przylegać)

oblepić się na czymś

an etw dat. eng anliegen

oblewanie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [oblevaɲe] SUST. nt

1. oblewanie sin pl.:

oblewanie

Begießen nt

oblewanie

Übergießen nt

oblewanie zimną wodą grozi przeziębieniem

wenn man sich acus. mit kaltem Wasser übergießt, kann man sich acus. leicht erkälten

2. oblewanie coloq. (alkoholowe przyjęcie):

oblewanie

Begießen nt

oblewanie

Umtrunk nt

oblewanie

Feier nt

oblewanie wygranych mistrzostw

Begießen des Siegs bei der Meisterschaft

obluźniać [obluʑɲatɕ], obluźnić [obluʑɲitɕ] form. perf.

obluźniać → obluzowywać

Véase también: obluzowywać

I . obluzowywać <‑owuje; form. perf. obluzować> [obluzovɨvatɕ] V. trans.

obluzowywać

lösen

obluzowywać

lockern

obluzowana śruba

eine lose Schraube f

awarię spowodował obluzowany kabelek

ein loses Kabel nt verursachte den Unfall

II . obluzowywać <‑owuje; form. perf. obluzować> [obluzovɨvatɕ] V. v. refl.

obluzowywać

sich acus. lösen [o. lockern]

rzeźniczy [ʒeʑɲitʃɨ] ADJ.

rzeźniczy ZOOL., TÉC.

Fleischer-

zakład rzeźniczy

Fleischerbetrieb m

zakład rzeźniczy

Fleischerei f

zakład rzeźniczy

Schlachterei f

rzeźniczka [ʒeʑɲitʃka] SUST. f

rzeźniczka → rzeźnik

Véase también: rzeźnik , rzeźnik

rzeźnik² <gen. ‑a, pl. ‑i> [ʒeʑɲik] SUST. m coloq. (sklep)

rzeźnik

Fleischerei f

idę do rzeźnika

ich gehe zum Fleischer [o. Metzger]

rzeźnik¹ (-iczka) <gen. ‑a, pl. ‑icy> [ʒeʑɲik] SUST. m (f)

rzeźnik (-iczka) ZOOL., TÉC.

Fleischer(in) m (f)

rzeźnik (-iczka) ZOOL., TÉC.

Fleischermeister(in) m (f)

rzeźnik (-iczka) ZOOL., TÉC.

Schlachter(in) m (f)

oblec¹ [oblets]

oblec form. perf. od oblegać

Véase también: oblegać

oblegać <‑ga> [oblegatɕ], oblegnąć [oblegnoɲtɕ] V. trans. form. perf.

1. oblegać (otaczać):

oblegać miasto, twierdzę

belagern

2. oblegać (tłoczyć się):

oblegać coś

etw acus. umringen

oblegać coś

sich acus. um etw drängen

obleśny [obleɕnɨ] ADJ.

1. obleśny (lubieżny):

obleśny starzec, dowcip

lüstern elev.

obleśny starzec, dowcip

geil pey.

2. obleśny coloq. (obrzydliwy):

obleśny czapka, dres, miasto

widerlich pey.

obleśny czapka, dres, miasto

Ekel erregend