Traducciones de „svermogen“ en el diccionario neerlandés » alemán

ver·mo·gen² <vermocht, h. vermocht> [vərmoɣə(n)] V. trans.

vermogen

vermögen

on·ver·mo·gen [ɔnvərmoɣə(n)] SUST. nt geen pl.

1. onvermogen (onmacht):

onvermogen

Unvermögen nt

onvermogen

Unfähigkeit f

iem een brevet van onvermogen geven ook fig.

jdm ein Armutszeugnis ausstellen

2. onvermogen econ.:

onvermogen

Zahlungsunfähigkeit f

ver·mo·gend <vermogende, vermogender, vermogendst> [vərmoɣənt] ADJ.

1. vermogend (rijk):

vermogend

vermögend

vermogend

wohlhabend

2. vermogend (invloedrijk):

vermogend

einflussreich

ver·ho·gen <verhoogde, h. verhoogd> [vərhoɣə(n)] V. trans.

1. verhogen (hoger maken):

verhogen

erhöhen

een dijk met één meter verhogen

einen Deich um einen Meter erhöhen

2. verhogen:

verhogen (vermeerderen)

erhöhen

verhogen (genot, productie, snelheid, spanning)

steigern

verhogen (moed, moreel, peil, stemming)

heben

het disconto tot 6 procent verhogen

den Diskont auf sechs Prozent erhöhen

3. verhogen (sterker doen uitkomen):

verhogen

erhöhen

verhogen

steigern

het gedempte licht verhoogde het effect

das gedämpfte Licht steigerte den Effekt

on·ver·to·gen [ɔnvərtoɣə(n)] ADJ.

onvertogen

ungebührlich

onvertogen

ungehörig

een onvertogen woord

ein ungebührliches Wort

denk·ver·mo·gen <denkvermogen|s> [dɛŋkfərmoɣə(n)] SUST. nt

denkvermogen

Denkvermögen nt

laad·ver·mo·gen [latfərmoɣə(n)] SUST. nt geen pl.

laadvermogen

Ladefähigkeit f

taal·ver·mo·gen [talvərmoɣə(n)] SUST. nt geen pl.

taalvermogen

Sprachfähigkeit f

taalvermogen

Kompetenz f espec.

trek·ver·mo·gen <trekvermogen|s> [trɛkfərmoɣə(n)] SUST. nt

trekvermogen

Zugkraft f

ver·dro·gen <verdroogde, i. verdroogd> [vərdroɣə(n)] V. intr.

verdrogen

vertrocknen

draag·ver·mo·gen [draxfərmoɣə(n)] SUST. nt geen pl.

draagvermogen

Tragfähigkeit f

wel·over·wo·gen [wɛlovərwoɣə(n)] ADJ.

weloverwogen

wohl überlegt form.

weloverwogen

wohlerwogen form.

weloverwogen

wohl bedacht form.

een weloverwogen keuze

eine wohl überlegte Wahl form.

ge·zichts·ver·mo·gen <gezichtsvermogen|s> [ɣəzɪxtsfərmoɣə(n)] SUST. nt

gezichtsvermogen

Sehkraft f

gezichtsvermogen

Sehvermögen nt

be·vat·tings·ver·mo·gen <bevattingsvermogen|s> [bəvɑtɪŋsfərmoɣə(n)] SUST. nt

bevattingsvermogen

Auffassungsgabe f

bevattingsvermogen

Auffassungsvermögen nt

weer·stands·ver·mo·gen [werstɑntsfərmoɣə(n)] SUST. nt geen pl.

weerstandsvermogen

Widerstandsfähigkeit f