Traducciones de „zgęstnieje“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

I . e̱stnisch [ˈeːstnɪʃ, ˈɛstnɪʃ] ADJ.

estnisch

estoński

II . e̱stnisch [ˈeːstnɪʃ, ˈɛstnɪʃ] ADV.

estnisch miteinander sprechen

rozmawiać [form. perf. po‑] ze sobą po estońsku

Véase también: deutsch

I . de̱u̱tsch [dɔɪtʃ] ADJ.

deutsch

niemiecki

die deutsche Staatsangehörigkeit

niemieckie obywatelstwo nt

II . de̱u̱tsch [dɔɪtʃ] ADV.

deutsch

po niemiecku

deutsch miteinander sprechen

rozmawiać [form. perf. po‑] ze sobą po niemiecku

ein deutsch sprechender Mann

mężczyzna m mówiący po niemiecku

Wẹstniveau <‑s, ‑s> SUST. nt WIRTSCH

Westniveau

standardy mpl zachodnie

Festnetz <‑es, ‑e> SUST. nt TEL.

Festnetz

sieć f stacjonarna

Fẹstnahme <‑, ‑n> [ˈfɛstnaːmə] SUST. f (eines Verbrechers, Diebs)

Festnahme

aresztowanie nt

Festnahme

zatrzymanie nt

Festnahme auf frischer Tat

zatrzymanie na gorącym uczynku

vorläufige Festnahme

tymczasowe zatrzymanie

geste̱hen <gesteht, gestand, gestanden> V. trans. irr (zugeben)

gestehen Fehler, Tat, Verbrechen

przyznawać się do czegoś

offen gestanden

prawdę mówiąc

offen gestanden weiß ich es nicht

prawdę mówiąc, nie wiem tego

gesto̱ben [gə​ˈʃtoːbən] V. intr.

gestoben pp von stieben

Véase también: stieben

sti̱e̱ben <stiebt, stob [o. stiebte], gestoben [o. gestiebt]> [ˈʃtiːbən] V. intr. elev.

1. stieben +haben o sein:

stieben (Wassertropfen)

rozpryskiwać [form. perf. rozprysnąć] się

stieben (Funken)

sypać [form. perf. po‑] się

stieben (Staub)

kurzyć się

2. stieben +sein (Menge):

aus dem Gebüsch stieben (Vögel)

wyfrunąć z zarośli

gesto̱ßen [gə​ˈʃtoːsən] V. trans., intr., v. refl.

gestoßen pp von stoßen

Véase también: stoßen

I . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] V. trans.

1. stoßen:

stoßen (schubsen)

[po]pchnąć

stoßen (schubsen)

szturchnąć

stoßen (mit dem Fuß)

kopać [form. perf. kopnąć]

er wurde zur Seite gestoßen

został odepchnięty na bok

sich dat. den Kopf an der Wand stoßen

uderzyć się głową o ścianę

jdn vor den Kopf stoßen coloq.

urazić kogoś

2. stoßen (stechen):

stoßen

zadać cios

er hat ihm ein Messer in den Arm gestoßen

wbił mu nóż w ramię

ein Loch in etw stoßen

przedziurawiać [form. perf. przedziurawić] coś

3. stoßen (werfen):

stoßen Kugel

pchać [form. perf. pchnąć]

stoßen Stein

rzucać [form. perf. rzucić]

4. stoßen (zerkleinern):

stoßen

zmielić

stoßen

rozgniatać [form. perf. rozgnieść]

stoßen

rozkruszać [form. perf. rozkruszyć]

5. stoßen suizo (schieben):

stoßen

popychać

stoßen

pchać [form. perf. pchnąć]

II . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] V. intr.

1. stoßen +sein (berühren):

gegen jdn/etw stoßen

zderzyć się z kimś/czymś

sie stieß an [o. gegen] die Scheibe

uderzyła się o szybę

mit dem Kopf gegen die Wand stoßen

uderzyć głową o ścianę

2. stoßen +haben (einen Stoß geben):

mit dem Fuß gegen die Tür stoßen

kopnąć nogą w drzwi

sie stieß mit dem Messer nach ihm

pchnęła go nożem

der Stier stieß mit den Hörnern nach ihm

byk m wziął go na rogi

3. stoßen +sein (grenzen):

an etw acus. stoßen

przylegać do czegoś

an etw acus. stoßen

stykać się z czymś

4. stoßen +sein (finden):

auf jdn/etw stoßen

natknąć się na kogoś/coś

auf Erdöl stoßen

natrafić na ropę naftową

5. stoßen +sein (sich anschließen):

zu jdm stoßen

przyłączać [form. perf. przyłączyć] się do kogoś

6. stoßen +sein (konfrontiert werden mit):

auf Ablehnung acus. stoßen

spotkać się z odmową

auf Widerstand stoßen

napotykać [form. perf. napotkać] na opór

7. stoßen +haben suizo (schieben, drücken):

stoßen

przesuwać [form. perf. przesunąć] się

III . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] V. v. refl.

1. stoßen (sich verletzen):

sich an etw dat. stoßen

uderzyć się w [lub o] coś

ich habe mich an dem Schrank gestoßen

uderzyłem się o szafę

ich habe mich am Kopf gestoßen

uderzyłem się w głowę

2. stoßen (Anstoß nehmen):

sich an etw dat. stoßen

gorszyć [form. perf. z‑] się czymś

gestrẹng ADJ. alt

gestreng

surowy

gestreng

bezwzględny

er war ein gestrenger, aber gerechter Herrscher

był surowym, ale uczciwym człowiekiem

gestrenger Herr!

wielmożny panie!

gestrẹsstGR [gə​ˈʃtrɛst] ADJ., gestrẹßtGA ADJ.

gestresst

zestresowany

Heftniet SUST.

Entrada creada por un usuario

Heftniet m TIPOGR.

nit spinający m