Traducciones de „obwieszony“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

rozwydrzony [rozvɨdʒonɨ] ADJ.

1. rozwydrzony (rozpasany, zbyt zuchwały):

rozwydrzony dziecko

dreist

rozwydrzony dziecko

garstig

2. rozwydrzony (nieposłuszny):

rozwydrzony zwierzę

widerspenstig

rozwydrzony zwierzę

aufsässig

rozwydrzony zwierzę

widerwillig

3. rozwydrzony (rozbestwiony, zdziczały):

rozwydrzony tłum

zügellos

rozwydrzony tłum

hemmungslos

4. rozwydrzony (wyuzdany, rozpasany):

rozwydrzony dziewucha

ordinär

rozwydrzony styl

exzessiv

ạb|wiegen V. trans. irr

abwiegen

odważać [form. perf. odważyć]

I . ạb|wiegeln [ˈapviːgəln] V. intr. a. pey. (herunterspielen)

abwiegeln

bagatelizować [form. perf. z‑]

II . ạb|wiegeln [ˈapviːgəln] V. trans. (beschwichtigen)

abwiegeln

uspokajać [form. perf. uspokoić]

bewie̱sen ADJ. DER.

bewiesen

udowodniony

bewiesen

dowiedziony

unwiderlegbar bewiesen

bezsprzecznie udowodniony

gewi̱e̱sen [gə​ˈviːzən] V. trans., intr.

gewiesen pp von weisen

Véase también: weisen

I . we̱i̱sen <weist, wies, gewiesen> [ˈvaɪzən] V. trans.

1. weisen elev. (zeigen):

jdm etw weisen Weg

pokazywać [form. perf. pokazać]

jdm etw weisen Richtung

wskazywać [form. perf. wskazać]

2. weisen (fortschicken):

jdn aus dem Haus weisen

wyrzucić kogoś z domu coloq.

aus der Schule weisen

wydalić ze szkoły

jdn aus dem Saal weisen

wyprosić kogoś z sali

jdn zur Ordnung weisen

przywołać kogoś do porządku

etw [weit] von sich dat. weisen fig

odsunąć coś od siebie

das ist nicht von der Hand zu weisen

tego nie da się zaprzeczyć

II . we̱i̱sen <weist, wies, gewiesen> [ˈvaɪzən] V. intr. (zeigen)

auf etw acus. weisen (Person)

wskazywać [form. perf. wskazać] na coś

erwi̱e̱sen V. trans., v. refl.

erwiesen pp von erweisen

Véase también: erweisen

I . erwe̱i̱sen* [ɛɐ̯​ˈvaɪzən] V. trans. irr

1. erweisen (zukommen lassen):

jdm einen Gefallen [o. Dienst] erweisen

wyświadczyć komuś przysługę

ich will ihm meine Dankbarkeit erweisen

chcę mu okazać swoją wdzięczność

2. erweisen (nachweisen):

jds Schuld erweisen

dowieść czyjejś winy

es ist [o. gilt als] erwiesen, dass ...

dowiedziono, że...

II . erwe̱i̱sen* [ɛɐ̯​ˈvaɪzən] V. v. refl. irr

1. erweisen (sich herausstellen):

sich als richtig/falsch erweisen

okazać się właściwym/niewłaściwym

sie hat sich als sehr zuverlässig erwiesen

pokazała, że można na niej polegać

2. erweisen (sich zeigen):

sich jdm gegenüber [für etw] dankbar erweisen

okazać komuś wdzięczność [za coś]