Traducciones de „graniczyć“ en el diccionario polaco » alemán

graniczyć <‑czy; imperf. ‑icz> [graɲitʃɨtɕ] V. intr.

1. graniczyć (mieć wspólną granicę):

graniczyć z czymś

an etw acus. grenzen

2. graniczyć fig. (być podobnym):

graniczyć z cudem

an [ein] Wunder grenzen

Ejemplos de uso para graniczyć

graniczyć [lub sąsiadować] o miedzę

mit jdm in Nachbarschaft wohnen

graniczyć z cudem

an [ein] Wunder grenzen

graniczyć z czymś

an etw acus. grenzen

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

polaco

Obejmowało ówcześnie obszar do rzeki Łeby, gdzie graniczyło z diecezją włocławską.

pl.wikipedia.org

Komórki miały kształt zaokrąglony, szerokość nieco większą niż żyłki i graniczyły z wyraźnymi guzkami.

pl.wikipedia.org

Graniczył od południa z kluczem lipowieckim, a od zachodu ze starostwem będzińskim i księstwem siewierskim.

pl.wikipedia.org