feingeschnitten ADJ.
feingeschnitten → fein 2.
fein [faɪn] ADJ.
1. fein:
2. fein:
3. fein:
4. fein:
5. fein (genau):
6. fein coloq. (erfreulich, anständig):
fein [faɪn] ADJ.
1. fein:
2. fein:
3. fein:
4. fein:
5. fein (genau):
6. fein coloq. (erfreulich, anständig):
PONS OpenDict
¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?
Envíanos una nueva entrada para el PONS OpenDict. La redacción de PONS revisará vuestras sugerencias e incluirá los resultados en el diccionario abierto.