Traducciones de „orzecznik“ en el diccionario polaco » español

orzecznik SUST. m LING.

orzecznik

predicado m

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

polaco

W funkcji sekundarnej mogą pełnić rolę podmiotu, dopełnienia, przydawki, orzecznika lub okolicznika.

pl.wikipedia.org

W jego ujęciu zadaniem dialektyki było krytyczne badanie twierdzeń, poprzez analizę związków pojęciowych (rodzaj, gatunek, przypadłość itp.) istniejących między podmiotem a orzecznikiem sylogizmu.

pl.wikipedia.org

Zgodnie z tą klasyfikacją wyrazom wchodzącym w związki składniowe przypisuje się jedną z sześciu ról, tj. podmiotu, orzeczenia, przydawki, orzecznika, dopełnienia, okolicznika.

pl.wikipedia.org

Imiesłów przymiotnikowy może w zdaniu pełnić rolę przydawki lub orzecznika.

pl.wikipedia.org

Orzecznik rzeczownikowy stoi zazwyczaj w narzędniku, natomiast przymiotnikowy w mianowniku.

pl.wikipedia.org

Pierwsze z tych zagadnień dotyczy znaczenia orzeczników etycznych (dobry, zły, słuszny, podły).

pl.wikipedia.org

W związku z tym, jeśli rozumieć tę tezę dosłownie, to jest ona pozbawiona sensu w reistycznym języku, bowiem w orzeczniku nie występują żadne nazwy rzeczy.

pl.wikipedia.org

Współcześnie nieodmienione formy przymiotnika dla wszystkich rodzajów i liczb są używane praktycznie wyłącznie w roli orzecznika.

pl.wikipedia.org

W pozycji predykatywnej (w funkcji orzecznika) przymiotnik odmienia się tylko przez rodzaj i liczbę, nie odmienia się natomiast przez określoność.

pl.wikipedia.org

Pod względem rodzajów orzeczników (ich stosunków rzeczowych do podmiotu) zdania w systemie są jednego z pięciu typów: definicji, własności, rodzaju, gatunku lub przypadłości.

pl.wikipedia.org