Traducciones de „dopełniacz“ en el diccionario polaco » español

dopełniacz SUST. m LING.

dopełniacz

genitivo m

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

polaco

W niektórych przypadkach końcówkę –(e)s w dopełniaczu pomija się.

pl.wikipedia.org

Czynniki obecne na komórkach są odpowiedzialne za wyłapywanie dopełniacza, zwłaszcza tych fragmentów, które powstają na skutek działania drogi alternatywnej.

pl.wikipedia.org

W liczbie pojedynczej odmieniają się one według odmiany mocnej (końcówka –[e]s w dopełniaczu), a w liczbie mnogiej według odmiany słabej (końcówka –en).

pl.wikipedia.org

Posiada cztery przypadki gramatyczne: mianownik, dopełniacz, celownik oraz ergatyw.

pl.wikipedia.org

Bardzo często jest równy dopełniaczowi lub mianownikowi, ale niewiele jest wypadków, w których można zastąpić biernik jednym z tych dwóch przypadków zmieniając znaczenie.

pl.wikipedia.org

Formy zaimków osobowych w dopełniaczu są bardzo rzadkie, występują tylko w bardzo formalnych kontekstach, mogą brzmieć nienaturalnie, na ogół preferuje się inne konstrukcje.

pl.wikipedia.org

Końcówkę dopełniacza otrzymują liczebniki w bierniku określające rzeczowniki męskoosobowe (trzech mężczyzn, siedmiu uczniów), wszystkie pozostałe przyjmują formę równą mianownikowi (pięć panien, cztery rzeki).

pl.wikipedia.org

Istnieją dwa rodzaje: męski i żeński i dwa przypadki: mianownik i obiektyw, spełniający funkcję dopełniacza i biernika.

pl.wikipedia.org

Forma dopełniacza jest bywa zastępowana przez złożenia (zrosty), np. budgetförslag (propozycja budżetu), jako budget (budżet) + förslag (propozycja).

pl.wikipedia.org

Posiada siedem przypadków: mianownik, ergatyw, adwerbial (essivus), celownik, dopełniacz, narzędnik, oraz wołacz.

pl.wikipedia.org