Traducciones de „dźwięk“ en el diccionario polaco » español

dźwięk <gen. -ku> SUST. m

dźwięk

sonido m

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

polaco

Oznacza dźwięk [ʨʷʰ], czyli uwargowioną spółgłoskę zwarto-szczelinową dziąsłowo-podniebienną bezdźwięczną z przydechem.

pl.wikipedia.org

Wykorzystywana w języku udmurckim, w którym oznacza dźwięk [ʌ], tj. samogłoskę półotwartą tylną niezaokrągloną.

pl.wikipedia.org

Jest wykorzystywana do oddania dźwięku [d] (język wschodnioormiański) lub [tʰ] (język zachodnioormiański).

pl.wikipedia.org

Używana jest do oznaczenia dźwięków [ʂ], tj. spółgłoski szczelinowej z retrofleksją bezdźwięcznej oraz [ɕ], tj. spółgłoski szczelinowej dziąsłowo-podniebiennej bezdźwięcznej.

pl.wikipedia.org

W abazyńskim odpowiada dźwiękowi [ʑ], tj. spółgłosce szczelinowej dziąsłowo-podniebiennej dźwięcznej.

pl.wikipedia.org

W arczyńskim oznacza dźwięk [ʁ], czyli spółgłoskę szczelinową języczkową dźwięczną.

pl.wikipedia.org

Reprezentuje dźwięk /ps/, wymawiany tak jak w polskim wyrazie psalm.

pl.wikipedia.org

We wszystkich wspomnianych językach odpowiada dźwiękowi [ŋ], tj. spółgłosce nosowej tylnojęzykowo-miękkopodniebiennej dźwięcznej.

pl.wikipedia.org

Е, Ее – szósta litera podstawowej cyrylicy przypisana zwykle dźwiękowi [ɛ] albo [jɛ].

pl.wikipedia.org

Powoduje to powstanie bardziej miękkiego dźwięku podobnego do brzmienia fletu; z tego względu używa się gry sul tasto do osiągnięcia efektu flautando.

pl.wikipedia.org