Traducciones de „wojaczka“ en el diccionario polaco » alemán

wojaczka <gen. ‑ki, sin pl. > [vojatʃka] SUST. f coloq. (wojowanie)

wojaczka

Militäreinsatz m

wojaczka

Kampfeinsatz m

wojaczka

Kriegsdienst m

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

polaco

Jednak wobec ludzi tanuki są życzliwsze, choć przejawiają przesadne skłonności do wojaczki i konfliktów.

pl.wikipedia.org

Walczyła w szeregach ruchu oporu podczas drugiej wojny domowej, potem porzuciła wojaczkę, by prowadzić lukratywny interes, razem z bratem, ślepym od czasu wojny.

pl.wikipedia.org

Był też człowiekiem odważnym, nie oszczędzał się w czasie kampanii wojennych i był odporny na trudy wojaczki.

pl.wikipedia.org

Pierwsze lata wojaczki tak bardzo dały mu się we znaki, że postanowił opuścić wojsko i zostać piekarzem.

pl.wikipedia.org

Powołaniem szlachcica jest raczej życie na wsi i gospodarowanie niż wojaczka.

pl.wikipedia.org

Ryszard poświęcił się całkowicie wojaczce i nie interesował się żoną.

pl.wikipedia.org

Sam nie znał się na wojaczce i nie potrafił dowodzić.

pl.wikipedia.org