Traducciones de „scholastyka“ en el diccionario polaco » alemán

scholastyka <gen. ‑ki, sin pl. > [sxolastɨka] SUST. f

1. scholastyka FILOS.:

scholastyka

Scholastik f

2. scholastyka elev. (jałowe dociekanie):

scholastyka irón.

Scholastik f

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

polaco

Godność scholastyka płockiego otrzymał ok. 1207, scholastyka włocławskiego ok. 1227.

pl.wikipedia.org

Z czasem scholastyka zaczęła oznaczać całokształt tego, co wykładano w szkołach i na uniwersytetach.

pl.wikipedia.org

Scholastyka sprowadzała się ich zdaniem do dysput nad wydumanymi problemami czy pojęciami.

pl.wikipedia.org

Potraktowali scholastykę jako charakterystyczny dla średniowiecza nurt myśli i poddali ją całościowej krytyce.

pl.wikipedia.org

Św. Scholastyka dała początek żeńskiej gałęzi benedyktynów obejmującej liczne klasztory oraz kongregacje mniszek, a także czynne zgromadzenia.

pl.wikipedia.org

Pragnął, by teologia zerwała ostatecznie ze scholastyką i stała się dynamicznym systemem rozważań nad całością ludzkiej aktywności, także w wymiarach kulturalnym i psychologicznym.

pl.wikipedia.org

Został prawnikiem, o czym świadczy przydomek „scholastyk”, co w starożytności oznaczało „człowieka o prawniczym wykształceniu”.

pl.wikipedia.org

XIX-wieczny pogląd łączył ściśle scholastykę i średniowieczny arystotelizm.

pl.wikipedia.org

Scholastyka – termin wieloznaczny, oznaczający początkowo naukę uprawianą na średniowiecznych uniwersytetach.

pl.wikipedia.org

Dla uzyskania prałatury archidiakona, scholastyka i kanclerza fundatorzy nałożyli wymóg posiadania doktoratu teologii lub prawa kanonicznego.

pl.wikipedia.org