Traducciones de „funktor“ en el diccionario polaco » alemán

funktor <gen. ‑a, pl. ‑y> [fuŋktor] SUST. m

funktor

Funktor m

funktor

Konjunktion f

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

polaco

Logika modalna, obok klasycznych spójników logicznych, posiada funktory modalne.

pl.wikipedia.org

Pary funktorów sprzężonych ujawniają się w dość nieoczekiwanych miejscach.

pl.wikipedia.org

Aby to zrealizować, zdefiniowali najpierw pojęcie kategorii, następnie pojęcie funktora z jednej kategorii do drugiej i podali definicję naturalnej transformacji funktorów i naturalnej równoważności funktorów.

pl.wikipedia.org

Postuluje się, że jeśli definiujemy obiekty jakiejś teorii matematycznej, to powinniśmy zastanowić się, czy nie ujawniają się tam też związane z tym morfizmy i funktory.

pl.wikipedia.org

Wśród funktorów jednorodnych wyróżnia się funktory od argumentów nazwowych, funktory od argumentów zdaniowych i funktory od argumentów funktorowych.

pl.wikipedia.org

Podobną relacją opisuje się również w przypadku funktorów, stosujących się do pewnych nazw, a do innych nie.

pl.wikipedia.org

Deskrypcja – nazwa złożona zbudowana przez deskrypcyjny funktor nazwotwórczy określony na argumentach, które mogą być tylko jednostkowymi nazwami indywidualnymi.

pl.wikipedia.org

W szczególności jeśli to zalecenie zastosować do funktorów, otrzymujemy kategorię wyższego rzędu: jej obiektami są funktory, a morfizmami są transformacje naturalne funktorów.

pl.wikipedia.org

Spośród elementów drugiego podziału do funktorów należą spójniki i predykaty.

pl.wikipedia.org

Deskrypcyjny funktor nazwotwórczy – funktor nazwotwórczy, którego częścią składową jest nazwa generalna, oparty na argumencie albo argumentach będących indywidualnymi nazwami jednostkowymi.

pl.wikipedia.org