Traducciones de „denuncjator“ en el diccionario polaco » alemán

denuncjator <gen. ‑a, pl. ‑orzy> [denuntsjator] SUST. m elev.

denuncjator

Denunziant(in) m (f) elev.

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

polaco

Denuncjator w tzw. sprawie omskiej w 1833 roku.

pl.wikipedia.org

Denuncjatorzy wskazali jako wrogów państwa przypadkowe osoby, większość osadzoną z racji przynależności do przedrewolucyjnej arystokracji i posiadania krewnych-emigrantów.

pl.wikipedia.org

Denuncjatorzy odebrali odznaczenia „za usierdje i wiernost”.

pl.wikipedia.org

Wstąpił również do abisyńskiego oddziału partii faszystowskiej, gdzie pełnił funkcję denuncjatora.

pl.wikipedia.org

Zanim jednak przystąpił do realizacji planu, doszło do zdrady (występują sprzeczne informacje na temat tożsamości denuncjatora).

pl.wikipedia.org

Denuncjator składa doniesienie pod przysięgą.

pl.wikipedia.org

Do 1956 r. w czasie uwięzienia ujawniał denuncjatorów i wspierał współwięźniów.

pl.wikipedia.org