Traducciones de „dekownik“ en el diccionario polaco » alemán

dekownik <gen. ‑a, pl. ‑icy> [dekovɲik] SUST. m coloq. (osoba uchylająca się od czegoś)

dekownik

Drückeberger(in) m (f) pey. coloq.

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

polaco

Muscadins wywodzili się z tzw. "złotej młodzieży" (jeunesse dorée), przedstawicieli niższej klasy średniej − synów niższych urzędników, drobnych kupców, pracowników giełdy, członków palestry, a także dekowników i dezerterów armii rewolucyjnej.

pl.wikipedia.org

W 1918 władze wraz z prawicowymi bojówkami przeprowadziły tzw. „obławy na dekowników”.

pl.wikipedia.org