Traducciones de „dativus“ en el diccionario polaco » alemán

dativus <gen. ‑vu, pl. ‑vy> [dativus] SUST. m, datiwus [dativus] SUST. m <gen. ‑wu, pl. ‑wy> LING.

dativus

Dativ m

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

polaco

Słowo pochodzi od łacińskiego słowa omnibus „dla wszystkich”, gdzie -bus jest końcówką dativu pluralis (odpowiednika polskiego celownika).

pl.wikipedia.org

Dativus i ablativus niektórych rzeczowników jest zakończony na -ŭbŭs: artus → człon występuje w formie artubus.

pl.wikipedia.org

We wszystkich deklinacjach dativus singularis ma końcówkę -i.

pl.wikipedia.org

W języku łacińskim jest 6 przypadków, kolejno: nominativus (nominatyw, mianownik), genetivus (genetyw, dopełniacz), dativus (datyw, celownik), accusativus, (akuzatyw, biernik), ablativus (ablatyw), vocativus (wokatyw, wołacz).

pl.wikipedia.org

Formą oboczną w dativus singularis rzeczowników zakończonych na -us jest -u zamiast -ui, np. fructu.

pl.wikipedia.org

Ponadto dativus i ablativus liczby mnogiej są zawsze takie same.

pl.wikipedia.org

Dativus i ablativus pluralis mają końcówkę -bus (tematy na -a i -o także oboczną końcówkę -is), w tematach spółgłoskowych rozszerzoną o -i-.

pl.wikipedia.org

Niektóre z nich to konstrukcje prasłowiańskie (supinum, dativus possesivus), inne powstały pod wpływem oryginalnych greckich tekstów, które tłumaczono.

pl.wikipedia.org

Nie jest to cecha specyficzna dla języka, porównaj rosyjską konstrukcję у мeня есть lub łaciński dativus posessivus.

pl.wikipedia.org