Traducciones de „Ọstfri̱e̱sin“ en el diccionario polaco » alemán

ostrew <gen. ‑rwi, pl. ‑rwie> [ostref] SUST. f AGR.

ostrew

Leiterbaum m

ostrze <gen. ‑rza, pl. ‑rza> [ostʃe] SUST. nt

1. ostrze (krawędź):

ostrze

Schneide f

ostrze

Klinge f

postawić sprawę na ostrzu noża

kategorisch eine Entscheidung fordern

sprawa stanęła na ostrzu noża

es stand auf des Messers Schneide

2. ostrze (czubek):

ostrze

Spitze f

ostrzec [ostʃets] form. perf., ostrzegać [ostʃegatɕ] <‑ga> V. trans.

ostrzec kogoś przed kimś/czymś

jdn vor jdm/etw warnen

ostrzeń <gen. ‑enia, pl. ‑enie> [ostʃeɲ] SUST. m BOT.

ostrzeń

Hundszunge f

ostrzew <gen. ‑u, pl. ‑y> [ostʃef] SUST. m BOT.

ostrzew

Quellbinse f